ukryj menu          

Ciężki deszcz

A Hard Rain's a-Gonna Fall
(The Freewheelin' Bob Dylan – 1963)
słowa i muzyka: Bob Dylan
tłumaczenie: Marek Zgaiński / Sylwek Szweda 13.12.2016
(w znacznej części w oparciu o tłumaczenie Marka Zgaińskiego / 
  patrz tekst na dole strony)
   E                              E4      E E4 E                         E4     H7       

Powiedz, gdzieś był synu mój?     Błękitnooki, drogi mój?

           A                                             H*                 E  E4 E

Przeszedłem przez góry, gdzie mgła ścina szczyty

           A                                             H*           E   E4 E

Przeszedłem przez drogę tłumem ludzi zakrytą

           A                                               H*              E   E4 E  

Przeszedłem przez lasy z których wyjścia nie było

              A                                  H*                    E    E4 E      

Nad brzegiem oceanu przez wieczność brodziłem

         A                               H*            E   E4 E 

I w sercu cmentarza wyryłem swe imię

            E          H7       E         A                     E      A             H7          E     E4 E

Tylko ciężki, ciężki, ciężki, ciężki, ciężki deszcz może zstąpić na ziemię.

 

Powiedz, coś widział synu mój? Błękitnooki, drogi mój?

Widziałem niemowlęta otoczone wilkami

Diamenty na drodze i nikogo na niej

Widziałem kruka, krwią plamił powietrze

I ludzi z nienawiścią wpatrujących się w przestrzeń

I białą drabinę zanurzoną w wodzie

Rozmówców z językami związanymi srodze

Karabiny i miecze w rękach małych dzieci

Tylko ciężki, ciężki, ciężki, ciężki, ciężki deszcz może zstąpić na ziemię.

 

Powiedz, coś słyszał synu mój? Błękitnooki, drogi mój?

Słyszałem głos burzy, który był ostrzeżeniem

I szum wody wezbranej,  by zatopić ziemię

Słyszałem dźwięk werbla w zapalczywej dłoni

Na szept tysięcy nikt ucha nie skłonił

Ktoś umierał z głodu, a inni się śmiali

Słyszałem jak kuglarz zapłakał nad nami

I pieśń poety tonącą w rynsztoku

Tylko ciężki, ciężki, ciężki, ciężki, ciężki deszcz może zstąpić na ziemię.

 

Powiedz kogoś spotkał synu mój? Błękitnooki drogi mój?

Spotkałem dziecko, z którym nikt się nie liczy

I białego człowieka z czarnym psem* na smyczy

Spotkałem kobietę, której ciało płonęło

I dziewczynę co dla mnie na tęczę się wspięła

Spotkałem człowieka zranionego w miłości

Chorego z nienawiści i chorego z zazdrości

Tylko ciężki, ciężki, ciężki, ciężki, ciężki deszcz może zstąpić na ziemię.

 

Co teraz zrobisz, synu mój? Co teraz zrobisz, drogi mój?

Powrócę gdzie byłem, zanim spadną deszcze 

W głąb czarnego lasu mogę skryć się jeszcze 

Do ludzi, którym wszystko przez ręce przecieka

Gdzie kropla trucizny zatruła ich rzeki

A domy w dolinie oplotły zasieki

Gdzie kat swoją twarz ukrywa pod maską

Gdzie dusze stracone, gdzie głód bywa straszny

Gdzie czerń jest kolorem, nikt nie jest numerem

Opowiem, przemyślę i wchłonę tak wiele 

Ze szczytu góry pomacham wam dłonią

By wszyscy widzieli, potem zacznę tonąć 

Lecz poznam swą pieśń zanim znów zaśpiewam:

Tylko ciężki, ciężki, ciężki, ciężki, ciężki deszcz może zstąpić na ziemię.

E4 E4 H* H* H7 H7
 
13.12.2016
*black dog - także rasistowskie określenie na czarnych Amerykanów

CIĘŻKI DESZCZ - Sylwek Szweda
Bob Dylan - A Hard Rain's A-Gonna Fall. March 10th 1964
Bob Dylan - A Hard Rain's A-Gonna Fall (Audio)
A hard rain's a-gonna fall - Bob Dylan (sub. en inglés y español)
A hard rain's a-gonna fall
A Hard Rains Gonna Fall {Live at Town Hall 1963} - Elston Gunn
Bob Dylan "A Hard Rains A Gonna-Fall" (lyric Video)
Pete Seeger - A Hard Rain's a-Gonna Fall
Joan Baez - Hard Rain's Gonna Fall
Joan Baez - A Hard Rain's A-Gonna Fall
A Hard Rain's A Gonna Fall - Marshall and Sarah
A Hard Rain's A-Gonna Fall - The Waterboys
Edie Brickell & The New Bohemians - A Hard Rain's A-Gonna Fall.
Robert Plant {Hard Rain jest A-Gonna Fall} Auditorium Theatre Chicago
U2 A Hard Rain's A Gonna Fall live Rare
U2- Hard Rain's Gonna Fall
אביב גפן - גשם כבד עומד ליפול -Aviv Geffen 
Bryan Ferry - A Hard Rain's A-Gonna Fall (Official Video)
A Hard Rain's A-Gonna Fall (cover)
Dan Scotty - A Hard Rain's A-Gonna Fall
A Hard Rain's A Gonna Fall (Bob Dylan)
Anais Mitchell - A Hard Rain's A-Gonna Fall (Bob Dylan) (Jericho Tavern, Oxfo
Bill Frisell - a Hard Rain's A Gonna Fall

Patti Smith - A Hard Rain's A-Gonna Fall (ceremonia Nobel 2016)


http://www.dailymotion.com/video/xq1q9k_bob-dylan-a-hard-rain-s-a-gonna-fall-1964_music#.UTZ0xjDmPFw
Bob Dylan-A Hard Rain's A-Gonna Fall (1964)


Pokaż/ukryj tekst źródłowy tłumaczenie: Marek Zgaiński

Powiedz, gdzieś był synu mój? Błękitnooki, drogi mój?
Przeszedłem przez góry, gdzie mgła ścina szczyty
Przeszedłem przez drogę tłumem ludzi zakrytą
Przeszedłem przez lasy z których wyjścia nie było
Nad brzegiem oceanu przez wieczność brodziłem
I w sercu cmentarza wyryłem swe imię.
Tylko ciężki, ciężki, ciężki, ciężki, ciężki deszcz może zstąpić na ziemię.

Powiedz, coś widział synu mój? Błękitnooki, drogi mój?
Widziałem niemowlęta otoczone przez ściany
Diamenty na drodze rozrzucone garściami
Widziałem kruka, krwią plamił powietrze
I ludzi z nienawiścią wpatrujących się w przestrzeń
Drabinę archaniołów zatopioną w wodzie
Widziałem tłum mówców zamkniętych w portrety
I małe dzieci uzbrojone w bagnety
Tylko ciężki, ciężki, ciężki, ciężki, ciężki deszcz może zstąpić na ziemię.

Powiedz, coś słyszał synu mój? Błękitnooki, drogi mój?
Słyszałem głos burzy, który był ostrzeżeniem
I szum wody wezbranej, by zatopić ziemię
Słyszałem dźwięk werbla w zapalczywej dłoni
Na szept tysięcy nikt ucha nie skłonił
Ktoś umierał z głodu, a inni się śmiali
Słyszałem jak kuglarz zapłakał nad nami
I pieśń poety tonącą w rynsztoku
Tylko ciężki, ciężki, ciężki, ciężki, ciężki deszcz może zstąpić na ziemię.

Powiedz kogoś spotkał synu mój? Błękitnooki drogi mój?
Spotkałem dziecko przytulone do padliny
I białego człowieka, który sprzedał swoje imię
Spotkałem kobietę, jej ciało płonęło
I dziewczynę z włosami rozwianymi nadzieją
Spotkałem człowieka chorego z miłości
Spotkałem człowieka chorego z nienawiści
Tylko ciężki, ciężki, ciężki, ciężki, ciężki deszcz może zstąpić na ziemię.

Co teraz zrobisz, synu mój? Co teraz zrobisz, drogi mój?
Odejdę stąd zanim nadciągną deszcze
Do ludzi, którym wszystko przeciekło przez ręce
Do lasu, gdzie drzewa zakrywają słońce
Gdzie kropla trucizny zatruła ich rzeki
A domy w dolinie otoczą zasieki
Gdzie kat swoją twarz ukrywa pod maską
Gdzie dusze stracone, gdzie głód bywa straszny
Gdzie czerń jest kolorem, gdzie nie ma nic więcej
I myślę, i mówię, przeklinam i szepcę
I w słońca refleksach odbija się wszystko
Pochłania mnie morze, lecz zanim utonę
Wiem, wiem to, co za chwilę powiem
Tylko ciężki, ciężki, ciężki, ciężki, ciężki deszcz może zstąpić na ziemię.


A Hard Rain's a-Gonna Fall – protest song skomponowany przez Boba Dylana, nagrany przez niego w grudniu 1962 r. i wydany na drugim albumie The Freewheelin' Bob Dylan w maju 1963 r. Tytuł, trudny do jednoznacznego oddania po polsku, można przetłumaczyć jako „Nadchodzi ciężki deszcz”.
”A Hard Rain's a-Gonna Fall” jest jednym z najważniejszych protest songów Boba Dylana. Legenda powstała na podstawie tekstu z okładki do albumu The Freewheelin' Bob Dylan głosiła, że utwór ten powstał w związku z kryzysem kubańskim w październiku 1962 r., kiedy to wybuch wojny wydawał się być nieunikniony. Jednak jest to tylko legenda. Kompozycja ta, może jeszcze nie w ostatecznym kształcie, była już gotowa parę miesięcy wcześniej; po raz pierwszy została wykonana przez Dylana publicznie 22 września 1962 r. w Carnegie Hall podczas koncertu „Carnegie Hall Hootenanny”.
W tym samym miesiącu – niestety nie wiadomo czy przed koncertem w Carnegie Hall, czy po nim – kompozycja została nagrana w domu Evy i Maca McKenziech w Nowym Jorku.
Trzecie wykonanie tego utworu, także jeszcze przed nagraniem na albumie, odbyło się w październiku 1962 r. w „Gaslight Cafe”. Te znakomite nagrania zostały wydane w 2005 r. na CD Live at the Gaslight 1962
Była to ostatnia piosenka nagrana do albumu. I kiedy płyta była już gotowa, zarząd firmy wymusił wycofanie ośmieszającego skrajnie prawicową organizację utworu „Talkin' John Birch Paranoid Blues”. Dylan wykorzystał okazję i wycofał jeszcze trzy inne utwory wprowadzając w ich miejsce piosenki nagrane na dodatkowej sesji 24 kwietnia 1963 r., wśród nich „Masters of War”.
Kompozycja ta nie była podobna do żadnej z piosenek napisanych do tej pory przez Dylana, czy też przez kogokolwiek innego. Był to utwór wizjonerski, proroczy a przy tym apokaliptyczny. Zwiastował serię podobnych kompozycji, takich jak np. „Gates of Eden”, „Desolation Row”, „Foot of Pride” czy nawet „Dignity”. Bohaterem w nich był młody-stary narrator-poszukiwacz, który odbywa podróż do innego świata, aby powrócić z „nowiną”.
Dylan zaczął odkrywać także nową technikę poetycką, którą doprowadził później do perfekcji w utworach do albumu Blonde on Blonde. Robert Shelton określił ją jako „rozbłyskujący łańcuch obrazów-wyobrażeń”. Wypowiedział się także na ten temat sam Dylan, i to na okładce albumu: [A Hard Rain's a-Gonna Fall] jest rodzajem piosenki zdesperowanej. Każdy wers jest faktycznie początkiem nowej piosenki. Jednak kiedy to pisałem pomyślałem, że nie będę miał wystarczająco czasu w życiu, aby napisać wszystkie te piosenki, więc włożyłem to wszystko do tej jednej.
Pewne jest źródło muzyczne utworu. Wzorem dla piosenki była 12 ballada ze zbioru Childe'a znana jako „Lord Randal” (lub „Lord Randall”). Był to tradycyjny utwór, który zachował się wśród tych licznych anglosaskich piosenek dla dzieci. Zwrócił na nie uwagę Dylana Martin Carthy. Już sam początek ballady nakierowuje na Dylana:
Oh, where ha' you been, Lord Randal my son? And where ha' you been, my hansome young man?
I ha' been at greenwood, mother, make my bed soon
For I'm wearied wi' hunting, and fain was lie down.
Istnieje wiele wersji „Lorda Randala”, ale wszystkie stosują ten sam schemat strukturalny – „pytanie-odpowiedź”.
Zasadnicza różnica w tekście Dylana polega na tym, że odpowiedzi „niebieskookiego syna” są surrealistycznym strumieniem obrazów i wyobrażeń. Ich źródeł z kolei można dopatrzyć się w takich poematach Allena Ginsberga jak „Skowyt” czy „Kadysz”, obrazach jak „Guernica” Picassa, poezji Rimbauda czy Baudelaire'a. Nie można tu także pominąć Williama Blake'a, którego m.in. studiowała jego dziewczyna Suze Rotolo.
Dylan stworzył jednak całkowicie nową jakość; wykorzystał symbolizm, wyobraźnię, obrazy, światło i ciemność na swój oryginalny sposób. Szczególnie interesujące są jego kontrastujące obrazy związane ze śmiercią i życiem. Ogólnie ciemny, ponury i nie przynoszący nadziei obraz kosmosu jest jednak rozjaśniany od czasu do czasu obrazami piękna, jak młoda dziewczyna, która dała narratorowi tęczę. I ostatnie wersy utworu także rozjaśniają nieco wydźwięk wiersza – nadzieją.
Pojawiały się interpretacje, że tytułowy nadchodzący ciężki lub twardy deszcz, powtarzający się w refrenach, to opad radioaktywny po wojnie atomowej. Dylan jednak zaprzeczył, żeby miał to konkretnie na myśli, między innymi w wywiadzie radiowym udzielonym Studsowi Terkelowi w 1963: „Nie, to nie jest deszcz atomowy, to po prostu ciężki deszcz. To nie opad radioaktywny. Chodzi mi o jakiś rodzaj końca, który po prostu musi nastąpić…

Tłumaczenie:

O, gdzie byłeś mój błękitnooki synu?
O, gdzieś bywał mój drogi młodzieńcze?
Włóczyłem się po krawędziach dwunastu gór mglistych,
Przeszedłem i przepełzłem sześć krętych autostrad,
Wszedłem w sam środek siedmiu lasów smutku,
Stanąłem naprzeciw tuzina martwych oceanów.
Przeszedłem mil tysiąc przez paszczę cmentarza,
I tylko ciężki, ciężki, ciężki, ciężki, ciężki deszcz może zstąpić na ziemię.

I co widziałeś mój błękitnooki synu?
I coś widział mój drogi młodzieńcze?
Widziałem niemowlę i dzikie wilki dokoła
I autostradę diamentów, i nikogo na niej,
I czarną gałąź we krwi wciąż niezakrzepłej,
I pokój pełen ludzi z młotami krwawymi,
I białą drabinę w wodzie zanurzoną.
Widziałem tysiące rozmówców ze związanymi językami,
I strzelby i ostre miecze w rękach małych dzieci
I tylko ciężki, ciężki, ciężki, ciężki, ciężki deszcz może zstąpić na ziemię.

I co słyszałeś mój błękitnooki synu?
I coś słyszał mój drogi młodzieńcze?
Słyszałem głos burzy, który był ostrzeżeniem
I łoskot fali, która mogłaby świat zatopić
I stu bębniarzy, których dłonie płonęły.
Słyszałem tysiąc szepczących, których nikt nie słuchał,
I jednego głodującego, i wielu śmiejących się
Słyszałem pieśń poety co zginął w rynsztoku
Słyszałem głos klauna, co łkał w cichej alei
I tylko ciężki, ciężki, ciężki, ciężki, ciężki deszcz może zstąpić na ziemię.

I kogo spotkałeś mój błękitnooki synu?
I kogoś napotkał mój drogi młodzieńcze?
Spotkałem młode dziecię przy martwym kucyku,
I białego człowieka, co wyprowadzał czarnego psa*
I młodą kobietę, której ciało płonęło,
I młodą dziewczynę, co dała mi tęczę.
Spotkałem mężczyznę zranionego w miłości
I innego człowieka skażonego nienawiścią.
I tylko ciężki, ciężki, ciężki, ciężki, ciężki deszcz może zstąpić na ziemię.

I co teraz zrobisz mój błękitnooki synu?
I co zamierzasz mój drogi młodzieńcze?
Powrócę gdzie byłem, zanim deszcz zacznie padać,
Pójdę w najgłębsze głębiny czarnego lasu,
Gdzie ludzie są liczni, a ich ręce są puste,
Gdzie piguły trucizn zalewają ich rzeki,
Gdzie dom w dolinie zmienia się w wilgotne więzienie,
Gdzie twarz kata jest zawsze dobrze ukryta,
Gdzie niedola głodu, i dusz zapomnienie,
Gdzie czarny to kolor, i nikt nie jest numerem.
I opowiem to, przemyślę, wymówię i wchłonę.
I odbiję to z góry szczytu, by wszyscy mogli dostrzec.
Potem stanę pośród oceanu, zanim zacznę tonąć,
Lecz poznam swą pieśń dobrze, zanim zacznę śpiewać.
I tylko ciężki, ciężki, ciężki, ciężki, ciężki deszcz może zstąpić na ziemię.

---
*black dog - także rasistowskie określenie na czarnych Amerykanów

The Freewheelin' Bob Dylan – drugi album Boba Dylana, wydany w 1963 roku. Pierwsza dojrzała i autorska płyta artysty, zawierająca poetyckie teksty krytykujące przywary społeczeństwa USA tamtych lat.
Na wydawnictwie znalazły się jedne z najsłynniejszych utworów Dylana – "Blowin' in the Wind", "A Hard Rain's a-Gonna Fall" i "Masters of War". Na albumie miał się pierwotnie znaleźć utwór kpiący z makkartyzmu i skrajnie prawicowej organizacji John Birch Society, "Talkin' John Birch Paranoid Blues", jednak nie spodobał się on szefom Columbia Records i został zastąpiony tradycyjnym utworem bluesowym "Corrina, Corrina" ze strony B singla "Mixed Up Confusion". Poza tym utworem, Dylan gra tu na gitarze akustycznej i harmonijce ustnej. Producentem nagrań był John Hammond. Płytę wydano nakładem Columbia Records w formie płyty gramofonowej.
W 2003 album został sklasyfikowany na 97. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone.


LISTA UTWORÓW:

  1. Blowin' in the Wind
  2. Girl from the North Country
  3. Masters of War
  4. Down the Highway
  5. Bob Dylan's Blues
  6. A Hard Rain's a-Gonna Fall

Strona druga:

  1. Don't Think Twice, It's All Right
  2. Bob Dylan's Dream
  3. Oxford Town
  4. Talking World War III Blues
  5. Corrina, Corrina
  6. Honey, Just Allow Me One More Chance
  7. I Shall Be Free



Marek Zgaiński – rocznik 61, poeta, prozaik, tłumacz, autor słuchowisk i dramatów, satyryk, autor tekstów piosenek, kompozytor, dziennikarz radiowy.

Debiutował na początku lat osiemdziesiątych, wydał – jak sam mówi – około 1,8 kg kilograma książek, m.in.: „Bip bip bip”, „Poeci rocka”, „Pomnikt”, „Dramatki” (współautor z Arturem Belingiem), „Tabletka z krzyżykiem”…
Otrzymał kilkanaście nagród literackich oraz w dziedzinie reportażu radiowego i sztuki akustycznej. W latach dziewięćdziesiątych pracował w Polskim Radio, obecnie jest niezależnym producentem, współpracującym m.in. z Radiem Merkury. Zajmuje się też kabaretem i filmem offowym (ERITIS SICUT DEUS – tytuł roboczy: KLEMPICZ)

Jest autorem scenariusza spektaklu „Jak toczący się kamień” wg tekstów Boba Dylana, Ferlinghettiego, Ginsberga, wystawionego w Teatrze Polskim w Szczecinie. Wspólnie z Arturem Belingiem dwukrotnie przygotowali i wystawili spektakle w Lubuskim Teatrz im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze: w 1997 roku „Zdechł kanarek” i w 2000 roku – „Miłość na telefon”. Do obu spektakli Zgaiński napisał też muzykę.
Jako gitarzysta grupy punkrockowej Rozkrock objawił również talent muzyczno-wokalny. Powoli ostatecznego kształtu nabiera płyta, której jest autorem w pełnym tego słowa znaczeniu: zagrał na wszystkich instrumentach, napisał wszystkie teksty, zaaranżował i wyprodukował cały materiał.
Marek Zgaiński jest też miłośnikiem jazdy na rowerze i motocyklu.


תאריך יציאה: מאי 2001
הוקלט לכבוד יום הולדתו ה-60 של בוב דילן
מילים ולחן: בוב דילן
תרגום: יהונתן גפן

איפה היית ילדי תכול העין,
איפה היית ילדי הקטן?
טיפסתי על ראש ההרים ועברתי,
הלכתי בכביש הראשי וזחלתי.
בתוך יערות עמוקים הסתתרתי.
יצאתי אל חוף האוקיאנוס שמת לי.
נכנסתי לקבר שתמיד מחכה לי.

עוד מעט, עוד מעט, עוד מעט, עוד מעט
גשם כבד עומד ליפול.

ומה שם ראית ילדי תכול העין?
כן מה שם ראית ילדי הקטן?
ראיתי שועל וזאב מחכה לו.
ראיתי שביל זהב שאין איש הולך בו.
ענף שחר שזורם עם המים,
איש עם פטיש שפוצע ידיים
ראיתי חלום שהולך על קביים,
איש בלי לשון מדבר ללא הרף
וילד ישן עם רובה ועם חרב.

עוד מעט, עוד מעט, עוד מעט,
עוד מעט, עוד מעט, עוד מעט
גשם כבד עומד ליפול.

ומה תעשה עכשיו ילדי תכול העין?
כן מה תעשה עכשיו ילדי הקטן?
עכשיו אני יורד כי הגשם בשער,
עכשיו אני הולך עמוק אל תוך היער
איפה שיש אנשים בלי ידיים,
והחרא עולה שם ומציף את המים
ויונים מתות מכוסות עלי זית,
ופנים של תליין מסתכלות מכל בית
שם הכל מכוער ולנפש אין ערך,
הצבע שחור והאפס הוא מלך
אני רוצה לספר ולנשום
ולחשוב את זה ולהביא את זה הנה
שכולם יוכלו לראות את זה
ולעמוד לבדי מול הים בו טבעתי,
ולהכיר את השיר שידעתי ושרתי.

עוד מעט, עוד מעט, עוד מעט, עוד מעט
גשם כבד עומד ליפול.




 

Śpiewnik

Folder plików

 

Najnowsze piosenki

więcej