Chudobnom mnie mama miała
a G a h c h a h g g
Chudobnom mnie mama miała
G a h h a a h a e e
Chudobnom mnie wychowała
C G7 C e e d d c de g
W nocy wstała i śpiewała
C E7 a /x2 e e d d e d a a
Do rania mnie kołysała
a G
Z rania kładła mnie w ogrodzie
G a
Psy potocku, het psy wodzie
C G7 C
Tej słowiki mnie śpiewały
C E7 a
I do snu mnie kołysały
a G
Hej Janicku nie bij ze mnie
G a
W kołysecce kołys ze mnie
C G7 C
Bo mnie mama nie bijała
C E7 a
W kołysecce kołysała
a G
A jak ni mos kołysecki
G a
Idź do lasu na zerdecki
C G7 C
Wystrugoj ik cieniusiyńko
C E7 a
Kołysej mnie lekusiyńko
(w tonacji d-mol):
d C d e f e d e c c
Chudobnom mnie mama miała
C d e e d d e d a a
Chudobnom mnie wychowała
F C F a a g g f g a c
W nocy wstała i śpiewała
F A7 d a a g g a g d d
Do rania mnie kołysała
d C
Z rania kładła mnie w ogrodzie
C d
Psy potocku, het psy wodzie
F C F
Tej słowiki mnie śpiewały
F A7 d
I do snu mnie kołysały
d C
Hej Janicku nie bij ze mnie
C d
W kołysecce kołys ze mnie
F C F
Bo mnie mama nie bijała
F A7 d
W kołysecce kołysała
d C
A jak ni mos kołysecki
C d
Idź do lasu na zerdecki
F C F
Wystrugoj ik cieniusiyńko
F A7 d
Kołysej mnie lekusiyńko
- znaczenia: rzeczownik, rodzaj żeński
- st.pol. bieda, ubóstwo, niedostatek
- przest. pot. mienie osoby ubogiej, skromny dobytek (zwykle w liczbie pojedynczej)
- st.pol. ktoś wychudzony
- gw. inwentarz żywy (zwykle w liczbie pojedynczej)
- gw. bydlę
- gw. chuda szkapa
- gw. chudość
- daw. bud. niepotrzebna chudość rozmiarów budowli
- przykłady:
- Jakabądź bywa nasza chudoba, / Na pokaz światu, zawsześmy cudzej / Mądrości słudzy. / Prawem są dla nas względy te oba: / — Jeść możesz, jak się tobie podoba— / Lecz się ubieraj tak — jak chcą drudzy.
- / Chwalę szczęście stateczne: / Nie chce li też być wieczne, / Spuszczę, com wziął, a w cnotę własną się ogarnę / I uczciwej chudoby bez posagu pragnę.
- I po co to kwiecie rośnie, i dla kogo – / Żeby je wróg deptał swą przeklętą nogą? / I po co ta Wisła srebrne toczy fale – / Żeby w niej swe konie pławili Moskale! / Na cosię te nasze dziewki wychowały – / Żeby dziś moskiewskie dzieci piastowały! / Oj, bracia Mazury! Krzywda nam się dzieje, / Ojcowską chudobę rozkradli złodzieje.
- / Oj ci gospodarze, co gorzałkę lubią, / I siebie i żonę i dzieciny gubią; / Marnieje chudoba, bo nie ma opieki, / Przeklęta gorzałko przepadnij na wieki.
- Stary sam musiał myśleć o wszystkim teraz. Synowa szalała, syn pił i gdyby nie on,
- chudoba by wyzdychała i pole zaodłogowało.
-
- synonimy: chudzielec, chudeusz
- wyrazy pokrewne: rzecz.
- zdrobn. gw. chudóbka, gw. chudobina
- przym. daw. chudobny
- przysł. daw. chudobnie, daw. chudobno
- uwagi: por. dobytek • inwentarz • majątek
