ukryj menu          

Boże, coś Polskę

słowa: Alojzy Feliński (1826 zwr. 1, 2 i 3) i Antoni Górecki (1817 zrwr. 4)
muzyka: melodia polskiej pieśni z XVIII wieku
(religijna)
   G                                                     E7 a

Boże, coś Polskę przez tak liczne wieki

D7             a            D7             G

Otaczał blaskiem potęgi i chwały,

  G                                            E7 a

Coś ją osłaniał tarczą Swej opieki

D7                         a         D7               G

Od nieszczęść, które przygnębić ją miały

      G7            C       D7              G

Przed Twe ołtarze zanosim błaganie:

 e     C       G E7  a   D               G

Ojczyznę wolną pobłogosław, Panie!

 

G                                                  E7 a

Ty, któryś polem, tknięty jej upadkiem,

       D7              a         D7                      G

Wspierał walczących za najświętszą sprawę,

G                                                            E7  a

A chcąc świat cały mieć jej męstwa świadkiem,

       D7                    a           D7                  G

W nieszczęściach samych pomnażał jej sławę.

     G7             C       D7              G

Przed Twe ołtarze zanosim błaganie:

 E    C        G  E7 a   D               G

Ojczyznę wolną pobłogosław, Panie!

 

     G                                                    E7 a

Wróć naszej Polsce świetność starożytną.

D7             a         D7           G

Użyźniaj pola, spustoszałe łany,

   G                                                                  E7 a

Niech szczęście, wolność na wieki w niej kwitną

   D7              a       D7                G

Poprzestań kary, Boże zagniewany.

     G7             C       D7              G

Przed Twe ołtarze zanosim błaganie:

 E    C        G  E7 a   D               G

Ojczyznę wolną pobłogosław, Panie!

 

   G                                            E7 a

Boże, którego ramię sprawiedliwe

 D7          a         D7                     G

żelazne berła władców świata kruszy,

     G                                                      E7 a

Zniwecz twych wrogów zamiary szkodliwe.

D7               a      D7                     G

Obudź nadzieję polskiej naszej duszy.

     G7             C       D7              G

Przed Twe ołtarze zanosim błaganie:

 E    C        G  E7 a   D              G

Ojczyznę wolną pobłogosław, Panie!

 

   G                                                        E7 a

Boże najświętszy, przez Twe wielkie cudy

D7           a           D7                 G

Oddalaj od nas klęski, mordy boju,

  G                                               E7 a

Połącz wolności węzłem Twoje ludy

  D7             a      D7            G

Pod jedno berło Anioła pokoju

     G7             C       D7              G

Przed Twe ołtarze zanosim błaganie:

 E    C        G  E7 a   D              G

Ojczyznę wolną pobłogosław, Panie!

 

Boże najświętszy, od którego woli

Istnienie świata całego zależy,

Wyrwij lud polski z tyranów niewoli.

Wspieraj szlachetne zamiary młodzieży.

Przed Twe ołtarze zanosim błaganie:

Ojczyznę wolną pobłogosław, Panie!

 

Boże najświętszy, przez Chrystusa rany

Świeć wiekuiście nad braćmi zmarłemi,

Wejrzyj na lud Twój niewolą znękany.

Przyjmij ofiary synów polskiej ziemi.

Przed Twe ołtarze zanosim błaganie:

Ojczyznę wolną pobłogosław, Panie!

 

Gdy naród polski dzisiaj we łzach tonie,

Za naszych braci poległych błagamy,

Cierniem męczeństwa uwieńczyli skronie,

A nam wolności otworzyli bramy.

Przed Twe ołtarze zanosim błaganie:

Ojczyznę wolną pobłogosław, Panie!

 

Niedawnoś wolność zabrał z polskiej ziemi

I łez krwi naszej popłynęli rzeki,

Jakże to musi być okropnie z temi,

Którym ojczyznę zabierasz na wieki.

Przed Twe ołtarze zanosim błaganie:

Ojczyznę wolną pobłogosław, Panie!

 

Oddalaj od nas klęski, mordy, znoje.

Okaż się ojcem nas dziećmi Twojemi,

Którzy wyleli łez tysiące zdroje,

Za matkę Polskę, o nią Cię prosiemy.

Przed Twe ołtarze zanosim błaganie:

Ojczyznę wolną pobłogosław, Panie!

 

Jedno Twe słowo, o wielki nasz Panie,

W chwili nas z prochów wskrzesić będzie zdolne,

A gdy zasłużym na Twe ukaranie,

Obróć nas w prochy, ale w prochy wolne.

Przed Twe ołtarze zanosim błaganie:

Ojczyznę wolną pobłogosław, Panie!

 

Powstała z grobu na Twe władne słowo

Polska, wolności narodów chorąży,

Pierzchały straże, a ponad jej głową

Znowu swobodnie Orzeł Biały krąży!.

Przed Twe ołtarze zanosim błaganie:

Ojczyznę wolną pobłogosław, Panie!

d d c H H H H A H d c c c H A A e e d c c H d d c H H H H A H d c c c H A A e e d c c H d d d e e f# f# e f# g d g f# e d H d e d c A A G
 
Boże, coś Polskę
Polkowice - Orkiestra Górnicza "Boże cos Polskę"
Boże coś Polskę


Boże, coś Polskę - polska, katolicka (ciesząca się poważaniem także w innych wyznaniach chrześcijańskich) pieśń religijna. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku konkurowała z Mazurkiem Dąbrowskiego o uznanie za hymn państwowy.
Wyrosła z hymnu Alojzego Felińskiego (słowa; muzyka - Jan Nepomucen Piotr Kraszewski) na cześć cara Pieśń narodowa za pomyślność króla z 1816 roku (powstałej na zamówienie księcia Konstantego i adresowane do cara Aleksandra I) i angielskiego hymnu God save the King. Pierwotnie w refrenie pieśni Felińskiego padały słowa: Naszego króla zachowaj nam Panie, jako hołd dla cara Aleksandra I, na rocznicę ogłoszenia Królestwa Polskiego.
Już w następnym roku nieoficjalnie zaczęto śpiewać w tym miejscu Naszą ojczyznę racz nam wrócić, Panie. Melodia pieśni została uproszczona i upodobniona do melodii pieśni religijnej „Bądź pozdrowiona, Panienko Maryja”. Pieśń zaczęła funkcjonować w obiegu jako pieśń konspirantów, a po klęsce powstania listopadowego stała się manifestacją uczuć patriotycznych. Do początkowych dwóch zwrotek dwie kolejne, zatytułowane Hymn do Boga o zachowanie wolności dodał Antoni Gorecki. Jednocześnie pieśń zaczęto śpiewać na melodię Bądź pozdrowiona, Panienko Maryjo, później na melodię Serdeczna Matko (autorem muzyki do najwcześniejszej wersji był Jan N. Kraszewski). W zaborze rosyjskim została zakazana w 1862 roku. W rok później towarzyszyła powstańcom i stąd nazwano ją Marsylianką 1863 roku. Była wielokrotnie przekładana na inne języki.
Po uzyskaniu niepodległości śpiewano już Ojczyznę wolną pobłogosław Panie, by w czasach okupacji hitlerowskiej oraz w PRL ponownie powrócić do nieco zmienionej wersji, proszącej o przywrócenie wolności Ojczyźnie: Ojczyznę wolną racz nam wrócić Panie. Obecnie znów powrócono do wersji z prośbą o błogosławieństwo wolnej ojczyzny.
Pieśń może być interpretowana z eschatologicznej perspektywy polskiego mesjanizmu: operując hasłami Bóg i Ojczyzna, stanowi ona przypomnienie o historycznym przymierzu Boga z narodem wybranym.
Przejmującą scenę odśpiewania pieśni zamieszczono w filmie Hubal. Pieśń tę śpiewają tam, wspólnie z chłopami w wiejskim kościele w czasie świątecznego nabożeństwa, partyzanci z Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego pod dowództwem majora Hubala. Usunięcia tej sceny żądali cenzorzy, którzy jednak zrezygnowali z żądań, jak opowiadał reżyser filmu Bohdan Poręba, na osobistą interwencję poruszonego sceną ministra obrony narodowej, generała Wojciecha Jaruzelskiego.
 

Śpiewnik

Folder plików

 

Najnowsze piosenki

więcej