Po ten kwiat czerwony
(Wykonanie oryginalne: No To Co i Piotr Janczerski)
h e
Żołnierz dziewczynie nie skłamie,
A D Fis
chociaż nie wszystko jej powie,
h e
żołnierz zarzuci broń na ramię,
h Fis h
wróci to resztę dopowie.
G e
Wstęgą szos, miedzą pól złoconych,
A D H
krętą ścieżką poprzez las,
e h
po ten kwiat, po ten kwiat, czerwony,
Fis H
skoro przyszedł na to czas,
e h
po ten kwiat, po ten kwiat, czerwony,
Fis h
skoro przyszedł na to czas.
h e
Dla tych, co wiernie czekają,
A D Fis
będą żołnierze śpiewali,
h e
o tym, jak pięknie zakwitają,
h Fis h
kwiaty czerwieńsze od malin.
[STARE MELODIE] Piotr Janczerski - Po ten kwiat czerwony
Anna Jantar - Po ten kwiat czerwony
Urszula Sipińska - [Po Ten] Kwiat Czerwony
Pobierał nauki w berlińskim Instytucie Językowym (Niemcy), a także w paryskim Instytucie Optyczno-Elektrycznym (Francja). W czasie tych studiów rozpoczął pracę w charakterze fotoreportera, asystenta reżysera i operatora.
W dwudziestoleciu międzywojennym zaczął pisać scenariusze i teksty piosenek dla zespołu Te cztery (grupa wokalna). Gdy wybuchła wojna, znalazł się w ZSRR. Działał tam jako aktor, reżyser, a także dramaturg w Teatrze Polskim (zachodnia Białoruś). Kierował też domem kultury w obwodzie czkałowskim, jak również teatrami frontowymi.
W latach 1944-1946 był szefem artystycznym lubelskiego Teatru II Armii Ludowego Wojska Polskiego. W 1947 roku funkcję tę pełnił w Wydziale Teatru i Widowisk Domu Wojska Polskiego w Warszawie. Rok później pracował jako kierownik literacki we wrocławskim teatrzyku Chochlik, gdzie nawiązał współpracę z kompozytorem Stefanem Rembowskim. Pisał też teksty do muzyki Władysława Szpilmana i Jerzego Wasowskiego. Największe przeboje powstały w latach 50. i 60. XX wieku.
Piosenki z jego tekstami śpiewali tacy wykonawcy, jak m.in.: Andrzej Bogucki, Olgierd Buczek, Chór Czejanda, Adolf Dymsza, Cezary Fabiński, Anna German, Wiera Gran, Maciej Koleśnik, Halina Kowalewska, Zbigniew Kurtycz, No To Co, Jerzy Połomski, Sława Przybylska, Hanna Rek, Rena Rolska, Irena Santor, Urszula Sipińska, Hanna Skarżanka, Anita Traversi (piosenkarka szwajcarska), Teresa Tutinas, Violetta Villas, Jadwiga Wejcman, Natasza Zylska.
Covery piosenek z tekstami B. Broka można usłyszeć np. w wykonaniu Anny Marii Jopek (Jeszcze poczekajmy) czy też Edyty Geppert lub Barbary Melzer (Nie wierzę piosence).
- 1962 - I nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie za piosenkę „Jesienna rozłąka” (wyk. Anita Traversi)
- 1963 - II nagroda za piosenkę „Tak mi z tym źle” na festiwalu jw. (wyk. Anna German)
- 1968 - I nagroda za utwór „Po ten kwiat czerwony” na festiwalu jw. (wyk. Urszula Sipińska)
- 1968 - nagroda Przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu na tamtejszym Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki za piosenkę jw.
Jerzy Ryszard Wasowski (ur. 31 maja 1913 w Warszawie, zm. 29 września 1984) – polski dziennikarz radiowy, kompozytor ireżyser pochodzenia żydowskiego, z zawodu inżynier akustyk.
Syn Józefa Wasowskiego, ojciec Grzegorza Wasowskiego.
Związany z Polskim Radiem od czasów przedwojennych jako inżynier.
Po wojnie zaczął występować jako aktor Miejskich Teatrów Dramatycznych (1946-1948) i spikerradiowy. W latach 1948-1950 był głównym inżynierem akustycznym PR, w latach 1950-1954 zastępcą szefa działu emisji. W latach 1954-1973 zajmował się głównie reżyserią radiową. 1977-1979 był doradcą przewodniczącego Radiokomitetu (Macieja Szczepańskiego) do spraw muzyki rozrywkowej.
W 1949 wraz z Jeremim Przyborą stworzył radiowy teatrzyk Eterek. W 1958 ci sami dwaj twórcy stworzyli telewizyjny Kabaret Starszych Panów, dla którego Wasowski skomponował dziesiątki popularnych piosenek (np. Nie odchodź, Wesołe jest życie staruszka, Addio pomidory, Bo we mnie jest seks, Kaziu, zakochaj się, Przeklnę cię). Komponował również piosenki estradowe, komedie muzyczne (Stokrotki ogrodnika Barnaby 1965, Gołoledź 1973), musical Machiavelli (1975).
W sumie stworzył ok. 700 piosenek, w tym ok. 100 dla dzieci, ok. 150 ilustracji muzycznych do słuchowisk radiowych, widowisk telewizyjnych, filmów animowanych i fabularnych, sztuk teatralnych.
