Deszcz jesienny
Słowa - Marian Matuszkiewicz "Rysiek".
Piosenka śpiewana przez oddziały partyzanckie w Puszczy Kampinowskiej.
(Les Pêcheurs de perles / Pearl Fishers
Poławiacze pereł - premiera: Paryż 1863 )
Libretto: Michel Carre i Pierre Etienne Cormon
G h C h
Deszcz jesienny deszcz, smutne pieśni gra,
a D G e D G
Mokną na nim karabiny, hełmy kryje rdza.C G C G
Nieś po błocie w dal, w zapłakany świat,
a D G e D G
Przemoczone pod plecakiem osiemnaście lat.
G h C h
Gdzieś daleko stąd mrok zapada znów,
a D G e D G
Ciemna główka Twej dziewczyny chyli się do snu.C G C G
Może właśnie dziś patrzy w mroczną mgłę.
a D G e D G
I modlitwą prosi Boga, by zachował Cię.
G h C h
Deszcz, jesienny deszcz bębni w hełmu stal,
a D G e D G
Idziesz młody żołnierzyku gdzieś w nieznaną dal.
C G C G
Może dobry Bóg, da, że wrócisz znów,
a D G e D G
Będziesz tulił ciemną główkę miłej Swej do snu.
C G C G
Da, że wrócisz znów, da, że wrócisz znów,a D G e D G
Będziesz tulił ciemną główkę miłej Swej do snu.
( w tonacji D-dur)
D fis G fis
Deszcz jesienny deszcz, smutne pieśni gra,
e A D h A D
Mokną na nim karabiny, hełmy kryje rdza.
G D G D
Nieś po błocie w dal, w zapłakany świat,
e A D h A D
Przemoczone pod plecakiem osiemnaście lat.
D fis G fis
Gdzieś daleko stąd mrok zapada znów,
e A D h A D
Ciemna główka Twej dziewczyny chyli się do snu.
G D G D
Może właśnie dziś patrzy w mroczną mgłę,
e A D h A D
I modlitwą prosi Boga, by zachował Cię.
D fis G fis
Deszcz, jesienny deszcz bębni w hełmu stal,
e A D h A D
Idziesz młody żołnierzyku gdzieś w nieznaną dal.
G D G D
Może dobry Bóg, da, że wrócisz znów,
e A D h A D
Będziesz tulił ciemną główkę miłej Swej do snu.
G D G D
Da, że wrócisz znów, da, że wrócisz znów,
e A D h A D
Będziesz tulił ciemną główkę miłej Swej do snu.
Zakazane Piosenki - Deszcz Jesienny
'Deszcz,jesienny deszcz' Czerwone Gitary
"Deszcz,jesienny deszcz" Staszek Soyka
Deszcz jesienny
Aria Nadira z "Poławiaczy pereł" na gitarze klasycznej (Nadir's Aria, from "The Pearl Fishers)
Placido Domingo w ryby Pearl
Aria Nadira.wmv
Georges Bizet "Poławiacze Pereł" aria Nadira "Je crois entendre encore"
Georges Bizet (wym. [ʒɔʁʒ bizɛ]), właściwie Alexandre-César-Léopold Bizet (ur. 25 października 1838 w Paryżu, zm. 3 czerwca 1875 w Bougival koło Paryża) – kompozytorfrancuski, pisał przede wszystkim opery.
Bizet studiował w paryskim konserwatorium, grę na fortepianie i organach, kompozycję (u J. F. Halévy'ego), przez jakiś czas również harmonię u Charlesa Gounoda. Jeszcze w trakcie studiów napisał m.in. grywaną do dziś I Symfonię C-dur. W 1857 zdobył Prix de Rome. Lata1858-1860 spędził we Włoszech. Pierwsze opery (Poławiacze pereł, Piękne dziewczę z Perth, Djamileh) zostały chłodno przyjęte. Sukcesem okazała się dopiero suita Arlezjanka. Również najwybitniejsze dzieło Bizeta - opera Carmen, spotkało się z niezrozumieniem i niechęcią do tego stopnia, że niektórzy biografowie doszukują się w tym przyczyny załamania nerwowego i przedwczesnej śmierci kompozytora - teoria ta nie ma jednak potwierdzenia. Utwory Bizeta zostały docenione dopiero po jego śmierci. Pochowany został na Cmentarzu Père-Lachaise, pomnik nagrobny zaprojektował Charles Garnier.
Marian Matuszkiewicz, pseud. „Rysiek”, żołnierz Armii Krajowej, przyszedł na świat w Warszawie. „Małą” i „dużą” maturę zdobył przed 1939 r. w Gimnazjum i Liceum im. Wojciecha Górskiego, także w stolicy. Szkoła ta odznaczała się wysokim poziomem nauczania oraz nowatorstwem pedagogicznym. Data urodzin Mariana Matuszkiewicza wciąż pozostaje nieznana. Zginął w roku 1944 zamordowany w hitlerowskim obozie zagłady w Stutthof.
Tekst piosenki "Dzesz jesienny" został napisany w 1943 r. i rozpowszechnił się przede wszystkim wśród członków batalionów harcerskich "Zośka" i "Parasol". Melodia jest parafrazą popularnej wówczas w Warszawie pieśni z opery "Poławiacze Pereł" Bizeta. Autor - maturzysta gimnazjum im. Górskiego w Warszawie - zginą w 1944r. w obozie zagłady Stutthofie. Piosenka śpiewana również przez oddziały partyzanckie w Puszczy Kampinoskiej.
Подстрочный перевод:
Дождь осенний
Слова Мариана Матушкевича
Дождь, осенний дождь
Грустные песни играет,
Мокнет под ним оружие,
Каски покрывает ржавчина.
Неси по болоту в даль,
В заплаканный мир,
Промокшие под ранцем
Восемнадцать лет.
Где-то далеко отсюда
Ночь спускается снова,
Темная головка твоей девушки
Склоняется ко сну.
Может именно сейчас
Смотрит она в мрачную мглу
И молитвой просит бога,
Чтобы сохранил тебя.
Дождь, осенний дождь
Барабанит по стали каски,
Идешь, молодой солдатик,
Куда-то в неизвестную даль.
Может, однако, бог
Даст вернуться снова,
Нежно прижмешь темную головку
Милой своей перед сном.
Дождь осенний
Слова Мариана Матушкевича
Дождь, осенний дождь
Грустные песни играет,
Мокнет под ним оружие,
Каски покрывает ржавчина.
Неси по болоту в даль,
В заплаканный мир,
Промокшие под ранцем
Восемнадцать лет.
Где-то далеко отсюда
Ночь спускается снова,
Темная головка твоей девушки
Склоняется ко сну.
Может именно сейчас
Смотрит она в мрачную мглу
И молитвой просит бога,
Чтобы сохранил тебя.
Дождь, осенний дождь
Барабанит по стали каски,
Идешь, молодой солдатик,
Куда-то в неизвестную даль.
Может, однако, бог
Даст вернуться снова,
Нежно прижмешь темную головку
Милой своей перед сном.
