ukryj menu          

Życzenie

(„Gdybym ja była słoneczkiem na niebie”)
słowa: Stefan Witwicki
muzyka: Fryderyk Chopin
     F  C   F0  F      B                       F

Gdybym ja była słoneczkiem na niebie,

 F0             F        C                    F

Nie świeciłabym jak tylko dla ciebie,

 A            d      A         d

Ani na wody, ani na lasy.

 G7                          C C7

Ale na wszystkie czasy,

   F      C       F0   F    B                 F

Pod twym okienkiem i tylko dla ciebie.

     F0                 F          C                    F

Gdybym w słoneczko mogła zmienić siebie.

 

      F C   F0 F       B                          F

Gdybym ja była ptaszkiem z tego gaju,

   F0                   F         C                      F

Tylko bym w twoim chciała śpiewać kraju,

  A           d      A         d

Ani na wody, ani na lasy,

 G7                          C C7

Ale po wszystkie czasy,

   F      C    F0   F     B                 F

Pod twym okienkiem i tylko dla ciebie,

     F0               F            C                        F

Czemuż nie mogę w ptaszka zmienić siebie!

F0 F0
 
Fryderyk Chopin - Pieśni - Życzenie - op. 74 nr. 1
Janczuk gdybym ja byla sloneczkiem na niebie
Fryderyk Chopin - Życzenie G-dur op. 74 (słowa Stefan Witwicki)
Martyna & Dagmara Melosik - "Życzenie" (arr. / piano: Adam Sztaba)

Fryderyk Franciszek Chopin (ur. 22 lutego lub 1 marca 1810 w Żelazowej Woli, zm. 17 października 1849 w Paryżu) – polski kompozytor i pianista.
Przedstawiciel muzyki okresu romantyzmu, nazywany poetą fortepianu. U źródeł jego twórczości leżała wrażliwość artystyczna oraz umiejętność czerpania wzorców z polskiej muzyki ludowej. Jego przyjaciółką i towarzyszką życia była pisarka George Sand.
Życzenie G-dur op. 74 nr 1 − Pieśń w tonacji G-dur, napisana przez Fryderyka Chopina
w 1827. Jest jedną z najważniejszych, a zarazem najsłynniejszych utworów Chopina
tego gatunku. Napisana do słów Stefana Witwickiego. Jest drugim utworem gatunku
(mimo op. 74 nr 1).

Stefan Witwicki (ur. 13 września 1801 roku w Janowie na Podolu - zm. 15 kwietnia 1847 roku w Rzymie) - polski poeta romantyczny, publicysta.
Od 1822 roku przebywał w Warszawie. Tu rozpoczął karierę zawodową w Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Dzięki opiece wuja Józefa Lipińskiego, młody i zdolny poeta i krytyk był chętnie podejmowany na salonach Warszawy Królestwa Kongresowego. Przyjaźnił się także z młodymi artystami: Fryderykiem Chopinem, Maurycym Mochnackim, Bohdanem Zaleskim, Antonim Edwardem Odyńcem. Nazywano go pan Mery - od imienia jego charta, z którym chętnie spacerował po Nowym Świecie. Jego artykuły zwróciły uwagę samego Mickiewicza, który tak pisał o nim z Petersburga w liście do Odyńca w lipcu 1828 r.:
”Witwicki bardzo nas zadziwił. Artykuł o reputacjach [pisarzy] wyborny! stylem wcale nie warszawskim, bo czystym, jasnym i mocnym. Witwicki mógłby wielką zrobić literaturze przysługę, zajmując się historią literatury i krytyką […]”.
Z powodu wątłego zdrowia nie brał bezpośredniego udziału w powstaniu listopadowym, napisał jednak kilka wierszy patriotycznych, które przyniosły mu rozgłos (m.in. parafrazę „Mazurka Dąbrowskiego). W 1832 roku dobrowolnie udał się na emigrację. Należał do współzałożycieli Towarzystwa Braci Zjednoczonych w Paryżu. Początkowo blisko przyjaźnił się z Adamem Mickiewiczem, zerwał jednak tę przyjaźń po przyjęciu przez Mickiewicza nauk Andrzeja Towiańskiego. Wytrącony z przyjacielskiego układu, nie mógł zaakceptować nowego środowiska poety. Odtąd wszelkimi środkami walczył o zbawienie duszy i ocalenie geniuszu poetyckiego Mickiewicza, demaskując doktrynę towianizmu jako herezję. Pod koniec życia przyjaźnił się z Cyprianem Kamilem Norwidem. Odizolowany od świata przez postępującą chorobę (cierpiał na kręgosłup i nogi), udał się do Rzymu, gdzie zmarł na ospę.
Opublikował między innymi: dramat Edmund (1829), tom wierszy Piosenki sielskie (1830), spopularyzowanych zwłaszcza po tym, jak melodie do nich skomponowali Fryderyk Chopin i Stanisław Moniuszko, parafrazy Poezje biblijne (1830), dziennik z okresu powstania Moskale w Polsce (1833), zbiór wierszy modlitewnych Ołtarzyk polski, wysoko cenione moralistyczne publikacje Wieczory pielgrzyma (1837-1845), Listy z zagranicy (1842), broszurę krytykującą towianizm Towiańszczyzna wystawiona i aneksami objaśniona (1844).
 

Śpiewnik

Folder plików

 

Najnowsze piosenki

więcej
 
na górę