Zobacz Anno
(z repertuaru „Wolnej Grupy Bukowina”)
A a0 D H7 A D E7 A
A h7 A
Zobacz Anno śnieg mamy
A7 D A
przed oknem grudniowy
d cis7
Aniołowie przeszli w skupieniu
h7 A E7
lecz nie po nich ślady
A h7 A A7
To organista płatki nosi
D E7 A
w butach filcowych
A D A
To organista płatki nosi
h7 E7 A A a0 D H7 A D E7 A
w butach filcowych
A h7 A
Właśnie spadł nam z nieba
A7 D A
w niebieskim waciaku
d
Życzy nam szczęścia
cis7 h7 A E7
kieliszek wódki wychyla na zdrowie
A h7 A
Lecz kiedyś przyjdzie smutniejszy
A7 D H7
niż zwykle a wtedy ci powiem
A D A
Zobacz Anno śnieg mamy we włosach
h7 E7A
który nie topnieje
A D A
Zobacz Anno śnieg mamy we włosach
h7 E7A A a0 D H7 A D E7 A
który nie topnieje
Zobacz Anno - Wolna Grupa Bukowina
Adam Ziemianin prezentuje wiersz "Zobacz Anno"
Adam Ziemianin (ur. 12 maja 1948 w Muszynie) – polski dziennikarz, poeta i autor tekstów.
Ukończył Studium Nauczycielskie, studiował filologię polską na UJ, ale studiów nie ukończył. W 1977 rozpoczął pracę jako dziennikarz w piśmie Kolejarz, następnie pisał dla gazety Echo Krakowa (do 1997). Był dziennikarzem Gazety Krakowskiej. Znany jest jako autor tekstów do piosenek śpiewanych przede wszystkim przez: Stare Dobre Małżeństwo i Krzysztofa Myszkowskiego. Sporadycznie po twórczość Ziemianina sięgali: Elżbieta Adamiak, Jacek Wójcicki, Wolna Grupa Bukowina, Rafał Nosal.
Jego poezję rozpropagowały przede wszystkim liryczne utwory skomponowane i śpiewane przez Krzysztofa Myszkowskiego (SDM).
Debiutował w 1968 na łamach Życia Literackiego wierszem "Święty Jan z Kasiny Wielkiej". W 1975 wydano pierwszym tomik Adama Ziemianina pt. "Wypogadza się nad naszym domem". Przez Ryszarda Matuszewskiego został uznany za jeden z najciekawszych debiutów tego roku. Prace Adama Ziemianina tłumaczono m.in. na język angielski, niemiecki, rosyjski, włoski.
Jest laureatem Łódzkich Wiosen Poetyckich, konkursu im. Jana Śpiewaka. W lutym 2006 r., za tom poezji Makatki otrzymał Nagrodę Krakowska Książka Miesiąca.
Wojtek Jarociński przywędrował w góry z Chełmży, gdzie 10 maja 1950 roku pierwszy raz wyszedł nad brzeg. Próbował studiować matematykę i fizykę, jednak zawsze pociągały go bardziej góry i muzyka. Uczestniczył w pierwszej Ogólnopolskiej Studenckiej Giełdzie Piosenki Turystycznej (tak wówczas brzmiała nazwa). Kilka lat później, w 1971 roku spotkał tam Wolną Grupę Bukowina. "Został zaproszony i zaakceptował formułę" - powiedział o nim lider zespołu, Wojtek Bellon, dodając, że Jarociński, jako jeden z kilku, kształtował muzyczną stronę grupy. Jedna z pierwszych piosenek Wojtka,Rzeka, weszła do klasyki Wolnej Grupy Bukowina i w ogóle - piosenki poetyckiej.
Po czterech latach studiów o Jarocińskiego upomniała się ojczyzna. Wówczas w wywiadzie dla czasopisma ITD Bellon oświadczył, że Bukowina będzie wolna, gdy Wojtek wyjdzie z wojska.
Grał w zespole do momentu rozwiązania grupy na początku lat osiemdziesiątych. Trzymał się różnych zawodów, między innymi był ogrodnikiem. Jako alpinista pracował też w Zakładzie Usług Wysokościowych TATERNIK.
Dziś śpiewa z reaktywowaną Bukowiną. W 1995 roku założył Samozwańczą Akademię Dźwięku i nagrał niekomercyjną płytę z piosenkami autorskimi i aranżacjami innych utworów (również Bukowiny).
W szufladzie czeka na swój czas jeszcze wiele wierszy. I fotografii, bo Wojtek robi również artystyczne zdjęcia, między innymi górskiej roślinności.
Muzyka Jarocińskiego opiera się na niekonwenconalnych rozwiązaniach harmonicznych. Każdy akord ma niepowtarzalne brzmienie. W swoich wierszach Wojtek przywołuje dalekie skojarzenia, mgliste impresje, surrealne obrazy. Mówi, że w jego twórczości chodzi przede wszystkim o ogólne wrażenie i impuls.
Wojtek planuje wydać płytę solową, przychylnie odniósłby się też do publikacji swych utworów w formie pisanej.