Dobranoc
(Z repertuaru „Kabaretu Starszych Panów”)
D7+ e7
Dobranoc, dobranoc mężczyzno, zbiegany za groszem jak mrówka
D9 D
dobranoc, niech sny Ci się przyśnią porosłe drzewami w złotówkach
h7 A7+ A
Złotówki jak liście na wietrze czeredą unoszą się całą
a7 h7 G7+
Garściami pakujesz je w kieszeń a resztę taczkami w PKO
g7 g* C F A7
Aż prosisz by rząd ulżył Tobie i w portfel zapuścił Ci dren
D7+ a6 Fis0 E7/9 A7/6 D D7+
Dobranoc, dobranoc mój chłopie już czas na sen
D7+ e7
Dobranoc, dobranoc niewiasto skłoń główkę na miękką poduszkę
D9 D
dobranoc, nad wieś i nad miasto jak rączym rumakiem wzleć łóżkiem
h7 A7+ A
niech rycerz Cię na nim porywa co piękny i dobry jest wielce
a7 h7 G7+
co zrobił zakupy, pozmywał i dzieciom dopomógł zmóc lekcje
g7 g* C F A7
a teraz tak objął Cię ciasno jak amant ekranów i scen
D7+ a6 Fis0 E7/9 A7/6 D D7+
Dobranoc, dobranoc niewiasto, już czas na sen
D7+ e7
Dobranoc, dobranoc ojczyzno, już księżyc na czarnej lśni tacy
D9 D
dobranoc, i niech Ci się przyśnią pogodni, zamożni Polacy
h7 A7+ A
że luźnym zdążają tramwajem, wytworną konfekcją okryci
a7 h7 G7+
i darzą uśmiechem się wzajem, i wszyscy do czysta wymyci
g7 g* C F A7
i wszyscy uczciwi od rana, od morza po góry, aż hen
D7+ a6 Fis0 E7/9 A7/6 D D7+
Dobranoc, ojczyzno kochana już czas na sen
*
Kabaret Starszych Panów - kabaret autorski dwójki wybitnych twórców rozrywki telewizyjnej lat 50. i 60. XX wieku, Jeremiego Przybory i Jerzego Wasowskiego.
W programach Kabaretu, nadawanych w latach 1958-1966, występowali m.in. Irena Kwiatkowska, Barbara Krafftówna, Kalina Jędrusik, Aleksandra Śląska, Krystyna Sienkiewicz, Zofia Kucówna, Wiesław Gołas, Mieczysław Czechowicz, Wiesław Michnikowski, Edward Dziewoński, Tadeusz Olsza, Czesław Roszkowski, Bohdan Łazuka, Jarema Stępowski, Zdzisław Leśniak i Bronisław Pawlik.
Programy Kabaretu nadawano na żywo na antenie telewizyjnej, z wykorzystaniem jako playback piosenek zarejestrowanych wcześniej. Kabaret ukazywał się również na antenie Polskiego Radia, jako przygotowane osobno słuchowiska, powtarzające telewizyjną fabułę z tą samą obsadą.
Część oryginalnych programów telewizyjnych została zarejestrowana w technice telerecordingu (od Wieczoru VI). Wszystkie zachowane programy ukazały się na VHS i dwóch edycjach DVD (pierwsze wydanie dwupłytowe nie było kompletne, drugie wydanie zawiera cztery płyty, z czego czwarty krążek zawiera tylko II i III z nadprogramów „Piosenka jest dobra na wszystko”).
Pierwsze programy nie były rejestrowane, dlatego w okresie 1978-1980 zostały nagrane ponownie, w kolorze i ze zmianami obsadowymi. Cykl ten został nazwany Kabaret Jeszcze Starszych Panów.
Jerzy Ryszard Wasowski (ur. 31 maja 1913 w Warszawie, zm. 29 września 1984) – polskidziennikarz radiowy, kompozytor i reżyser pochodzenia żydowskiego, z zawodu inżynier akustyk.
Syn Józefa Wasowskiego, ojciec Grzegorza Wasowskiego.
Związany z Polskim Radiem od czasów przedwojennych jako inżynier.
Po wojnie zaczął występować jako aktor Miejskich Teatrów Dramatycznych (1946-1948) i spikerradiowy. W latach 1948-1950 był głównym inżynierem akustycznym PR, w latach 1950-1954 zastępcą szefa działu emisji. W latach 1954-1973 zajmował się głównie reżyserią radiową. 1977-1979 był doradcą przewodniczącego Radiokomitetu (Macieja Szczepańskiego) do spraw muzyki rozrywkowej.
W 1949 wraz z Jeremim Przyborą stworzył radiowy teatrzyk Eterek. W 1958 ci sami dwaj twórcy stworzyli telewizyjny Kabaret Starszych Panów, dla którego Wasowski skomponował dziesiątki popularnych piosenek (np. Nie odchodź, Wesołe jest życie staruszka, Addio pomidory, Bo we mnie jest seks, Kaziu, zakochaj się, Przeklnę cię). Komponował również piosenki estradowe, komedie muzyczne (Stokrotki ogrodnika Barnaby 1965, Gołoledź 1973), musical Machiavelli (1975).
W sumie stworzył ok. 700 piosenek, w tym ok. 100 dla dzieci, ok. 150 ilustracji muzycznych do słuchowisk radiowych, widowisk telewizyjnych, filmów animowanych i fabularnych, sztuk teatralnych.
Jeremi Stanisław Przybora (ur. 12 grudnia 1915 w Warszawie, zm. 4 marca 2004 tamże) –poeta, autor, pisarz, także aktor, współtwórca (wraz z Jerzym Wasowskim) telewizyjnego "Kabaretu Starszych Panów" (październik 1958-1970), powtórnie w telewizji "Kabaretu Jeszcze Starszych Panów" oraz radiowego Teatrzyku "Eterek", cyklu audycji telewizyjnych "Divertimento" autor libretta do musicalu "Piotruś Pan".
Jeremi Przybora wydał prozą m.in. opowiadania, kolejne części swoich wspomnień "Memuarów" oraz zebrane teksty swoich wierszy "Piosenki prawie wszystkie". Mistrzowie Przybory to m.in.: Tadeusz Boy-Żeleński, Konstanty Ildefons Gałczyński i Stanisław Lem.
Urodził się w rodzinie szlacheckiej, jako najmłodsze z trojga dzieci (starszy o 11 lat brat Wiesław i starsza o 7 lat siostra Halina). Ojciec, Stefan Przybora, był inżynierem-cukiernikiem, właścicielem fabryki słodyczy oraz cukierni w Warszawie; matka, Jadwiga z domu Kozłowska, zajmowała się domem. Ukończył ewangelickie Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie, a potem studiował w Szkole Głównej Handlowej i anglistykę naUniwersytecie Warszawskim, których to studiów nie skończył. Przez lata związany zPolskim Radiem, przed wojną spiker w rozgłośni warszawskiej, po wojnie pracował wRozgłośni Pomorskiej Polskiego Radia w Bydgoszczy, gdzie współtworzył cykl audycji satyrycznych "Pokrzywy nad Brdą". Po powrocie do Warszawy pracował w redakcji rozrywki, gdzie stworzył Radiowy Teatrzyk "Eterek". Lektor Polskiej Kroniki Filmowej, autor tekstów piosenek, książek, pisał libretta teatralnych spektakli (m.in. polskiej wersji "Piotrusia Pana" z muzyką Janusza Stokłosy, w reżyserii Janusza Józefowicza), scenarzysta filmu "Upał" w reż. Kazimierza Kutza.
Z Jerzym Wasowskim poznał się w radiu podczas oblężenia Warszawy w 1939 (był wówczasspikerem). Podczas powstania warszawskiego prowadził audycje w cywilnej rozgłośniPolskiego Radia, uruchomionego 9 sierpnia. Po wojnie spotkał się w 1948 z Wasowskim i wówczas zaproponował mu pisanie muzyki do swych tekstów.
Ojciec modelki i prezenterki Marty Przybory oraz Konstantego Przybory, specjalisty w dziedzinie reklamy.
Postanowieniem prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego z dnia 3 maja 1997, za wybitne zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w twórczości artystycznej i pracy literackiej, został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
Zmarł w nocy z 3 na 4 marca 2004, pochowany został na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie.
