ukryj menu          

Przy odrobinie szczęścia

„There But For Fortune”
(„Phil Ochs in Concert”, 1966)
słowa i muzyka: Phil Ochs
tłumaczenie: Sylwek Szweda 12.12.2006
( G  c G c )
 
       G                  c   G                        c

Pokaż mi cele, pokaż drogę śliską,

       G                    e          A                  D

Pokaż mi prawdę całą nade wszystko,

    G            e        C                      a

A ja ci pokażę dziecko, które dłoń

        h             e               A                 D             ( G  c G  c )

Wyciąga do ciebie, gdy idziesz na dno – hmmm…

 

 

Pokaż mi dróżkę, pokaż mi swój pociąg,

Pokaż włóczęgę co zmókł dzisiaj nocą,

A ja ci pokażę dziecko, które dłoń

Wyciąga do ciebie, gdy idziesz na dno – hmmm…

 

Pokaż mi whisky kałużę rozlaną,

Pokaż mi klechę, gdy leży pijany,

A ja ci pokażę dziecko, które dłoń

Wyciąga do ciebie, gdy idziesz na dno – hmmm…

 

Pokaż mi nędzę, pokaż mi swą słabość,

Pokaż te oczy, z których znikła radość,

A ja ci pokażę dziecko, które dłoń

Wyciąga do ciebie, gdy idziesz na dno – hmmm…

 

Pokaż mi kraj, gdzie spaść mają bomby,

Pokaż w ruinę starte wielkie domy,

A ja ci pokażę pewien młody kraj,

Gdzie oprócz fortuny JESTEM ty i ja – ty i ja.

 

12.12.2006
There But For Fortune by Phil Ochs avi
There But For Fortune - Phil Ochs
Joan Baez - There But For Fortune

Phil Ochs "There But For Fortune" 1964
THERE BUT FOR FORTUNE (Phil Ochs) Cover
There but for fortune (Phil Ochs) HEGERWALTERBAND PaludaRe
CHER - "THERE BUT FOR FORTUNE" (1967)
There But For Fortune


OCHS, PHIL
Ur. 19.12.1940 r. w El Paso w stanie Teksas ( USA ), zm. 7.04.1976 r.
Pierwszorzędny wokalista i autor piosenek poruszających tematy aktualne. Karierę zaczął na uniwersytecie stanowym w Ohio.
Początkowo występował w duecie folkowym The Sundowners, po czym przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie zamieszkał w radykalnej enklawie w Greenwich Village. W początkach kariery jego inspiracją była twórczość Woody'ego Guthriego, Boba Gibsona i Toma Paxtona, a jej polityczna natura spowodowała związanie się artysty z ruchem związanym wokół magazynu “Broadside”. Ochs podpisał kontrakt
z prestiżową wytwórnią Elektra Records, a pierwsze nagrania sprawiły, że okrzyknięto go wielkim nowym talentem. Popularność uzyskał, gdy Joan Baez wprowadziła jedną z jego kompozycji, There But For Fortune, na listy przebojów. Własna wersja Oscha pojawiła się na albumie In Concert, jego najlepiej sprzedającej się płycie, zawierającej także pełen uczuć When I'm Gone i przewrotny Love Me I'm A Liberal. Zmiana wytwórni na A&M Records 
w 1967 r. zapoczątkowała nowy etap jego kariery. Na albumie Pleasures Of The Harbour, zawierającym m.in. ambitny utwór “Crucifixion”, Ochs wykorzystał więcej instrumentów charakterystycznych dla orkierstry, a także pokazał, że coraz bliższa jest mu ścieżka rockowa. Jego teksty nie straciły nic z liryki i w dalszym ciągu posiadał to samo wyczucie melodii, ale ponieważ cele, o które walczono w tej dekadzie, coraz bardziej się rozmywały, Ochs poczuł się rozczarowany. Chociaż album Rehearsals For Retirement dokumentował polityczne rozterki gorzkiego roku 1968, to ironicznie zatytułowany Phil Ochs Greatest Hits ukazał pełnego wyobraźni wykonawcę pozbawionego ostrości spojrzenia. Podczas  występów zakładał przetykany złotem garnitur w chybionej próbie “ożenku” Elvisa Presleya z polityką Che Guevary, ale koncertowe wiązanki rock'n'rolli były otwarcie wygwizdywane przez publiczność oczekującą otwartych komentarzy dotyczących życia społecznego. Ten okres kariery Ochsa znalazł swoje odbicie w kontrowersyjnej płycie Gunfight At Carnegie Hall. Późniejsze lata jego życia upływały pod znakiem tragedii. Został zaatakowany podczas tournee po Afryce i w wyniku próby uduszenia na trwałe osłabł jego głos. Przewlekła niemoc twórcza spowodowała ucieczkę w alkohol.
Mimo że manifestacja i koncert zatytułowany “An Evening With Salvador Allende”, zorganizowane w celu pomocy Chile, zakończyły się sukcesem dzięki wysiłkom Oscha, on sam wkrótce zapadł na schizofrenię. 7.04.1976 r. znaleziono go powieszonego w domu siostry. Był jednym z najlepszych wykonawców swojej generacji, a przez krótki czas uważano go nawet za największego rywala Boba Dylana.
 
(Encyklopedia Muzyki Popularnej – FOLK
  Oficyna Wydawnicza “Atena” 1996
tytuł oryginału: “The Guinness Who's Who Of Folk Music” )
 

Śpiewnik

Folder plików

 

Najnowsze piosenki

więcej
 
na górę