CAT POWER I Believe In You (Bob Dylan)
I Believe In You - Giuseppe Gazerro sings Bob Dylan
Alison Krauss - I Believe In You-TS5
I Believe In You przez Melbourne Msza Gospel Choir
Lexie Stobie - I believe in you
Patty Spiglanin__'I Believe In You'_Ashkenaz_May 31, 2012
Cat Power.I Believe In You.
Slow Train Coming – 19 studyjny album nagrany przez Boba Dylana w kwietniu i maju 1979 r. wydany w tym samym roku w sierpniu.
W połowie grudnia 1978 r. Dylan zakończył długi i intensywny okres tur koncertowych.
W ciągu 10 miesięcy wystąpił 115 razy przed publicznością. Było to porównywalne do okresu lat 1965 i 1966; wtedy skończyło się wszystko jego wypadkiem motocyklowym.
Naychmiast po skończeniu tournée, zamiast wypoczynku, zapisał się do School of Discipleship przy Vineyard Fellowship. Była to grupa studiująca Biblię przy kościele chrześcijańskim
w Tarzana, dość blisko od jego domu w Malibu. Kurs był dość czasochłonny i Dylan napierw nie wyobrażał sobie, że będzie w stanie ukończyć go, przy jego napiętym harmonogramie. Spotykano się cztery razy w tygodniu na 3.5 godziny dziennie przez 3.5 miesiąca.
Już w trakcie kursu zaczął pisać nowy cykl piosenek. Jak powiedział Ja nawet nie chciałem ich śpiewać. Chciałem je dać Carolyn [Dennis], aby ona je śpiewała. Myślałem, że mógłbym być producentem jej płyty.
Jak przyznał się potem rockmanowi Bono z grupy U2, piosenki te przeraziły go. Nie chciał ich napisać, ale napisał. Nie lubił ich pisać, ale pisał. Gdy napisał ich kilka, w ogóle nie wyobrażał sobie, że mógłby je zaśpiewać.
Jednak w marcu 1979 r. skontaktował się z Jerrym Wexlerem, znakomitym producentem takich artystów jak m.in. Ray Charles, Aretha Franklin, Wilson Pickett i poprosił go o zrobienie z nim albumu. Wexler przyprowadził ze sobą klawiszowca i współproducenta Barry'ego Becketta, świetnego basistę studyjnego (i nie tylko) Tima Drummonda oraz dwóch muzyków z grupy Dire Straits – gitarzystę Marka Knopflera i perkusistę Picka Withersa. Dylan przyprowadził trzy śpiewające dziewczyny: Carolyn Dennis, Helen Springs i Reginę Havis. Z pomocą słynnych dęciaków studyjnych nagrali w ich jeszcze słynniejszym studiu Muscle Shoals Sound Studio album Slow Train Coming. Studio to chociaż znajdowało się
w Alabamie, było jednak stosunkowo blisko od Memphis w stanie Tennessee.
Muzycy, z którymi Dylan nagrał album, nigdy z nim jeszcze nie nagrywali i nie byli zaznajomieni z jego specyficznymi metodami pracy w studiu. Mimo tego album, który powstał, zebrał bardzo dobre recenzje i okazał się jednym z jego najlepiej się sprzedających.
Sesje rozpoczęły się niezwykle niemrawo. Pierwsze trzy sesje dały zaledwie po jednym utworze; tytuł utworu z sesji trzeciej jest nieznany. Na sesji czwartej powstały dwa utwory: „Ye Shall Be Changed”, który ukazał się na albumie The Bootleg Series Volumes 1-3 (Rare & Unreleased) 1961-1991 oraz „Gonna Change My Way of Thinking”. Ostatnia, siódma, sesja dostarczyła na album aż cztery utwory. Był wśród nich „When He Returns”, obok „Slow Train” główny utwór albumu. Była to zarazem piosenka, która była największym wyzwaniem dla Dylana jako muzyka. Podchodził do niej siedmiokrotnie, za każdym razem z pełnym zespołem. Po siódmej niezadowalającej próbie muzycy poszli na przerwę, a Dylan wziął oryginalną taśmę tylko z fortepianową wersją utworu i nałożył na nią swój nowy wokal. Efekt był niezwykły; najlepsza partia wokalna Dylana od 13 lat.
Album ten wyróżnia się znakomitym brzmieniem; jest to zasługą teamu producenckiego i samego Dylana, któremu zależało na nagraniu wartościowej płyty, która mogłaby oddziaływać na ludzi zarówno dzięki jej świetnemu brzmieniu, jak i nowo odkrytej przez artystę „prawdzie”, wyrażanej niezwykle szczerym głosem.
Utwór „Gotta Serve Somebody” zdobył w 1980 r. nagrodę Grammy „za najlepsze rockowe wykonanie”.