ukryj menu          

Mała ballada o trzech rzekach

„Baladilla de los tres rios”
słowa: Frederico Garcia Lorca
muzyka: Sylwek Szweda 04.08.1996 r.
tłumaczenie: Jerzy Ficowski
      Gis7/5-                            Gis4            f*                    G7

Wśród pomarańcz i oliwek przepływa Gwadalkwiwir.

     Gis7/5-                            Gis4        f*                           G7

Rzeki Granady zbiegają od śniegów do pól pszenicznych.

 f                              c

Aj ja ja jaj, gdzie miłość!

     Gis7                    G7        f                           c     Gis7 G7

Odeszła, nie wróci nigdy! Aj ja ja jaj, gdzie miłość!

 

Rzeka Gwadalkwiwir wabi swą ciemnoszkarłatną brodą.

Obydwie rzeki Granady: jedna płacze, druga krwawi.

Aj ja ja jaj, gdzie miłość!

Uniosły ją z sobą wiatry! Aj ja ja jaj, gdzie miłość!

 

Dla statków z żaglem Sewilla szeroką drogę otwiera,

po wodach rzecznych Granady żeglują tylko westchnienia.

Aj ja ja jaj gdzie miłość!

Odeszła wzięły ją wiatry! Aj ja ja jaj, gdzie miłość!

 

Gwadalkwiwir – wielka wieża i wiatr w gajach pomarańczy.

Dauro i Genil – wieżyczki umarłe nad sadzawkami.

Aj ja ja jaj, gdzie miłość!

Uniosły ją z sobą wiatry! Aj ja ja jaj, gdzie miłość!

  
 ( C7 f Dis7 Gis7 Cis7 Fis7 D7 G7 )

 

          B7                     Gis7

Kto powie, że woda niesie

                G7

błędny płomień krzyków pustych?

 f                             c

Aj ja ja jaj, gdzie miłość!

     Gis7                   G7    f                             c      Gis7 G7

Odeszła i już nie wróci! Aj ja ja jaj, gdzie miłość!

                                                               

Niosą rzeki Andaluzji

oliwki, kwiat pomarańczy.

Aj ja ja jaj, gdzie miłość!

Porwały ją z sobą wiatry!  Aj ja ja jaj, gdzie miłość!

 
  
( C7+ f    B7-Gis7 B7-Gis7 B7-Gis7  G7         
Gis7/5-    Gis4  f*  G7  )  - finał   C7+
<u>Gis7/5-</u> Gis7/5- Gis4 Gis4 f* f* C7+ C7+
 
04.08.1996
Federico García Lorca (ur. 5 czerwca 1898, zm. 19 sierpnia 1936) – hiszpański poeta i dramaturg, pamiętany także jako malarz, pianista i kompozytor. Sztandarowy przedstawicielPokolenia 27.
Urodził się w Fuente Vaqueros w prowincji Grenada. W roku 1909 jego rodzina przeprowadziła się do Grenady, a on sam w roku 1919 wyjechał do Madrytu, gdzie studiował literaturę i filozofię, i gdzie zaprzyjaźnił się m.in. z Salvadorem Dalí i Luisem Buñuelem.
Swój pierwszy tom opowiadań, Impresiones y paisajes, opublikował jeszcze w Grenadzie, w roku 1918. Swoją pierwszą sztukę, El maleficio de la mariposa, wystawił już w Madrycie, w roku 1920. Nie spotkała się ona z życzliwym przyjęciem (odbyły się tylko cztery przedstawienia), co sprawiło, że Lorca twierdził później, iż wystawiona w roku 1927 Mariana Pineda była jego pierwszym utworem dramatycznym.
W latach 1929-1930 przebywał w USA, przede wszystkim w Nowym Jorku. Z tego czasu pochodzi tomik wierszy Poeta en Nueva York oraz sztuki Así que pasen cinco años i El público.
Jego powrót do Hiszpanii zbiegł się z proklamowaniem drugiej republiki hiszpańskiej. W latach 1931-1936, do wybuchu wojny domowej, zajmował się reżyserią teatralną, aktorstwem i napisał swoje najgłośniejsze sztuki.
Został zamordowany przez chadecką bojówkę na początku hiszpańskiej wojny domowej. Okoliczności zabójstwa nie zostały do końca wyjaśnione. Lorca ukrywał się w domu znajomego nacjonalisty. Został on wywleczony z miejsca gdzie się ukrywał, a następnie zamordowany. Zwykle zabójcom przypisuje się motyw polityczny, równie prawdopodobny jest jednak motyw obyczajowy. Poeta nie tylko miał lewicowe poglądy, ale był zdeklarowanym homoseksualistą i utrzymywał kontakty z bratem przywódcy tej bojówki. Pochowany został w nieoznakowanym grobie w pobliżu Grenady.
Na język polski jego utwory tłumaczyli m.in. Urszula Aszyk, Zbigniew Bieńkowski, Leszek Engelking, Jerzy Ficowski, Mieczysław Jastrun, Irena Kuran-Bogucka, Jarosław Marek Rymkiewicz, Włodzimierz Słobodnik, Zofia Szleyen, Jan Winczakiewicz i Jacek Lyszczyna.

Jerzy Ficowski (ur. 4 września 1924 w Warszawie, zm. 9 maja 2006 w Warszawie) – polski poeta, eseista, autor tekstów piosenek, prozaik, tłumacz (z hiszpańskiego, cygańskiego, rosyjskiego, niemieckiego, włoskiego, francuskiego, rumuńskiego), żołnierz Armii Krajowej (ps.Wrak), uczestnik powstania warszawskiego, znawca folkloru żydowskiego i cygańskiego.
Podczas II wojny światowej mieszkał we Włochach pod Warszawą. Uczęszczał na tajne kursyGimnazjum im. Jana Zamoyskiego w Warszawie.[1] Był więźniem Pawiaka (1943). W powstaniu walczył jako żołnierz pułku AK "Baszta" na Mokotowie. Studiował filozofię i socjologię na UW. Debiutował w 1948 tomikiem Ołowiani żołnierze. W latach 1948-1950wędrował razem z taborem cygańskim, był członkiem angielskiego stowarzyszenia Gypsy Lore Society. Przełożył i opublikował pieśni cygańskiej poetki Papuszy. Był znawcą ludowej poezji żydowskiej (opublikowanej w tomie Rodzynki z migdałami 1964) oraz wybitnym specjalistą od twórczości Brunona Schulza, specjalizował się także w poezji i tłumaczeniachFederico Garcii Lorki.
Od 1960 roku pisał też teksty piosenek, które zyskały popularność. Śpiewali je m.in. tacy artyści, jak: Katarzyna Bovery, Michaj Burano, Dżamble, Anna German, Kalina Jędrusik,Stanisław Jopek, Herbert Renn, Waldemar Kocoń, Stenia Kozłowska, Jolanta Kubicka, Halina Kunicka, Kwartet Warszawski, Masio Sylwester Kwiek, Maryla Lerch, Aneta Łastik, Halina Łukomska, Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca "Mazowsze", Jerzy Michotek, Regina Pisarek, Ewa Podleś, Jerzy Połomski, Jadwiga Prolińska, Sława Przybylska, Randia, Maryla Rodowicz, Rena Rolska, Hanna Rumowska, Irena Santor, Jarema Stępowski, Mieczysław Wojnicki.[2]
Na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie otrzymał II nagrodę za piosenkęWoziwoda (1961) i III nagrodę za Jadą wozy kolorowe (1970), a na Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu zdobył wyróżnienie za Balladę cygańską (1963), a także nagrodęTVP (1970) za Jadą wozy kolorowe. Za ten ostatni utwór został też nagrodzony przez czytelników "Głosu Wybrzeża" (1970).
Wydano płytę z jego utworami dla najmłodszych i muzyką Władysława Słowińskiego Dom w którym śmieszy - wiersze dla dzieci (LP, Muza SXL-1173), na której można usłyszeć:Janusza Zakrzeńskiego, Wieńczysława Glińskiego, Lecha Ordona, Mirosławę Krajewską, Włodzimierza Pressa, Ewę Żukowską.
Jego najstarsza twórczość powstawała pod wpływem wierszy Juliana Tuwima, później jednak nawiązywał do awangardy okresu międzywojennego, groteski i elementów świata fantastycznej baśni. Następnie w jego poezji wyraźniejsze stały się refleksyjne wątki moralno-społeczne.
W 1977 dostał nagrodę polskiego Pen Clubu. Gdy w 1975 podpisał list 59, został objęty zakazem druku do 1980. Członek KOR i KSS KOR. Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Był dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną poety była malarka Wanda Ficowska, drugąElżbieta Ficowska (ślub w 1968). Miał trzy córki: Krystynę, Magdalenę i Annę.
 

Śpiewnik

Folder plików

 

Najnowsze piosenki

więcej
 
na górę