ukryj menu          

Tak jak kobieta

„Just Like a Woman”
(„Blonde on Blonde”, 1966 Columbia)
słowa i muzyka: Bob Dylan
tłumaczenie: Sylwek Szweda 28-29.08.2005
(współpraca przy tłumaczeniu: Andrzej Orzechowski 27.08.2005)
( E    A H7 E     E   A H7 E )
   
          E                    A   H7       E                                   A      H7      E

Nikt nie wie jak straszny to ból, gdy w deszczu tej nocy tonę znów,

                A                   H7            A             H7

Choć wszyscy wiedzą że, ona wciąż stroi się,

              A  gis        fis  E       H7       

Lecz kokardy i wstążki w końcu spadły z niej,

         cis           E   A       H7

Z jej loków spadły na ziemię.

 

    
               E  gis  fis    E  A

Podnosi je tak jak  kobieta - tak robi,

               E   gis fis    E   A

I kocha się tak jak kobieta - tak robi to!

              E   gis  fis    E  A

I cierpi też tak jak  kobieta,

                        H11 H7     E        ( E A H A H E )

Lecz załamuje się   jak dziecko.

  

   

Z Królową Marią od lat się przyjaźnię, niejeden pisał o niej baśnie,

Lecz nikt nie zgadnie że, ja z nią znów spotkam się,

Niech wreszcie zobaczy przez mgłę z pereł łez

Ile naprawdę to znaczy, ile znaczy.

  

Podnosi się tak jak kobieta - tak robi,

I kocha się tak jak kobieta -  tak robi to!

I cierpi też tak jak kobieta,

Lecz załamuje się jak dziecko.        

         ( A9 H9*  A7 H7  E E4 E )
  
(most):
  
              Gis7

I od początku tak było, dlatego tu przybyłem,

                        E

By wreszcie poczuć miłość.

                          Gis7

Choć mnie traktujesz jak drania, obrażasz wciąż i ranisz,

                       A

Jakoś przetrzymam to.

                             H7     H9    H6                 H7

Lecz nie zostanę tu na zawsze, czy to jest jasne?

  

   

Po prostu nie mogę się w tym znaleźć, czy ktoś wie jak będzie dalej?

Lecz kiedy na swej drodze spotkamy się, to powiem:

Zapomnij, że znałaś mnie gdy byłem głodny,

To było twoje życie, twój świat cudowny!

  

Podnosisz się tak jak kobieta - tak robisz,

I kochasz się tak jak kobieta - tak robisz to!

I cierpisz też tak jak kobieta,

Lecz załamujesz się jak dziecko.   

                    ( A9 H9*  A7 H7  E E4 E  )

 

H11 H11 H9 H9 H6 H6 A9 A9 H9* H9* E4 E4
 
28–29.08.2005
Bob Dylan - Just Like A Woman 1966
Bob Dylan - Just Like a Woman (Lyric Video)
Bob Dylan - Just Like A Woman - Koncert dla Bangladeszu 1971
The Hollies - Just Like A Woman - 1969 (Bob Dylan) - sott.ita.
Roberta Flack : Just Like A Woman
Norah Jones covers Bob Dylan's "Just Like a Woman".wmv
Bob Dylan - Just Like a Woman (Lyric Video)
Van Morrison - Just Like a Woman Bob Dylan) 
Jeff Buckley - Just Like A Woman
Rory Gallagher - Just Like A Woman
Manfred Mann - Just Like A Woman (1966) _HQ

Just Like A Woman - Charlotte Gainsbourg (Bob Dylan)
 
Barbara Higbie "Just Like A Woman"
Bob Taylor - Just Like A Woman
JON BON JOVI Just like a Woman 94
Nina Simone - Just Like A Woman
just like a woman bob dylan (cover by rod stewart)
Angela Christofilou - Just Like a Woman




Just Like a Woman – piosenka skomponowana przez Boba Dylana, nagrana przez niego po raz pierwszy w marcu 1966 r. i wydana na albumie Dylana Blonde on Blonde w maju 1966 r. Ukazała się także na singlu. Utwór ten następnie był nagrywany przez wielu innych artystów.
Piosenka „Just Like a Woman” jest jedną z najbardziej znanych piosenek Boba Dylana i zarazem jedną z najbardziej kontrowersyjnych.
Uważa się, że ta kompozycja została zainspirowana postacią Edie Sedgwick – bogatej dziewczyny z dobrego towarzystwa, która związała się z kręgiem Andy'ego Warhola i jego „Fabryki” (The Factory), została m.in. tancerką, wpadła w nałóg narkotykowy i zmarła
z powodu zatrucia barbituranami.
Inspiracją mogła być także Joan Baez lub każda inna ze znanych Dylanowi femmes fatales.
Od samego początku utwór cieszył się popularnością wśród radiowych DJ-ów i był często odtwarzany przez najróżniejsze stacje radiowe. Do dziś znajduje się w stałym repertuarze stacji prezentujących „klasyczny rock”.
Jean Stein w swojej książce pt. Edie: An American Biography (1982) sugeruje, że Edie Sedgwick była w związku z Dylanem nawet podczas jego małżeństwa z Sarą Lownds, i że pewna część albumu Blonde on Blonde została napisana dla niej, np. piosenki „Leopard-Skin Pill-Box Hat”, „Just Like a Woman”, „One of Us Must Know (Sooner or Later)” i „Most Likely You Go Your Way and I'll Go Mine”. Po romansie z Dylanem Edie zaangażowała się
w poważny związek z przyjacielem Dylana – Bobem Neuwirthem.
Również wiersz Patti Smith „Village '65 Revisited” sugeruje, że właśnie Edie Sedgwick była prawdziwą bohaterką albumu Blonde on Blonde.
Od początku lat 70. XX wieku piosenka była atakowana przez feministki. Jeden z pierwszych ataków został przypuszczony przez Marion Meade w artykule umieszczonym 14 marca 1971
w New York Times. Według niej tekst piosenki świadczył o mizoginizmie Dylana, który najwyraźniej uważał, że dla kobiet naturalnymi rzeczami były „chciwość, hipokryzja, piszczenie i histeria”.
Wydaje się jednak, że atak został przeprowadzony w typowy dla ówczesnego walczącego feminizmu sposób, bez głębszego wniknięcia w tekst utworu i bez wykazania poczucia humoru. Dokładne przeczytanie całego tekstu, a zwłaszcza interesującego przejścia od słów „It was raining…”, na pewno nie potwierdza zarzutów.
W nocie umieszczonej w broszurze do albumu Biograph Dylan stwierdził, że piosenkę napisał będąc w drodze – w pokoju hotelowym, w dniu Święta Dziękczynienia, być może
w Kansas City lub gdzie indziej.

Blonde on Blonde – siódmy (pierwszy podwójny – wersja winylowa) album Boba Dylana wydany w 1966 roku. Częściowo poświęcony ówczesnej muzie Andy'ego Warhola – Edie Sedgwick. Zawiera takie klasyczne utwory jak "Just Like a Woman", "I Want You" czy "Rainy Day Women # 12 & 35". Album charakteryzowało bogate i psychodeliczne brzmienie. Płyta została wydana w 1966 roku jako podwójna płyta winylowa przez Columbia Records w USA, a w Europie przez jej odpowiednik czyli CBS.
Istniały 3 alternatywne miksy tego albumu: monofoniczny pierwotny (wydany w Kanadzie), monofoniczny nowszy wydany między innymi w USA i stereofoniczny. Te trzy wersje różniły się od siebie dość znacznie brzmieniem.
 
Album Blonde on Blonde jest kulminacją tego okresu kariery Dylana i ostatnim albumem trylogii 
z połowy lat 60 XX w., na którą złożyły się jeszcze Bringing It All Back Home iHighway 61 Revisited.
Jednak nagranie tego albumu sprawiło artyście wiele trudności. I to mimo tego, że miał do dyspozycji Ala Koopera, jednego z najlepszych ludzi w biznesie. Miał także grupę The Hawks, która towarzyszyła mu na występach a potem pod nazwą The Band była jednym z najlepszych zespołów świata, i której muzycy rozumieli się wręcz telepatycznie. Złożyło się na to wiele przyczyn, z których najważniejsze to:
krótkie wypady koncertowe pod koniec 1965 r. i amerykańsko-brytytyjskie tournée pomiędzy 5 lutego a 26 maja 1966 r.
- nieprzygotowanie Dylana do nowego albumu; nie miał gotowych tekstów i muzyki
- specyficzna metoda pracy Dylana w studiu
Bringing It All Back Home został nagrany w ciągu trzech dni, Highway 61 Revisited — w ciągu sześciu dni, Blonde on Blonde — w ciągu dwunastu dni, ale na przestrzeni pół roku!
Dylan o tym albumie powiedział: [Jeśli] najbliżej kiedykolwiek doszedłem do tego brzmienia, które słyszę w moim umyśle, to były to poszczególne zespoły na albumie Blonde on Blonde. To jest to cienkie, to dzikie rtęciowe brzmienie. Jest ono metaliczne i jasnozłote, ze wszystkim, z czym się kojarzy. To jest moje szczególne brzmienie.[3]
Był to pierwszy rockowy podwójny album w historii. Jego tytuł, związany z Brecht on Brecht Bertolda Brechta sugeruje także coś innego; jego pierwsze litery układają się w imię "Bob".[4] Nieostre, zamglone zdjęcie na okładce albumu sugeruje życie artysty w chaosie. Jednak sam album, mimo zaprezentowania wielości stylów muzycznych: bluesa, country, rocka, folku i nawet polki, oraz niezwykłej rozpiętości tematycznej: dość brutalnych rozstań ("One of Us Must Know (Sooner or Later)"), trudnej miłości ("Just Like a Woman"), wizjonerskiej introspekcji pod wpływem Walta Whitmana ("Visions of Johanna"), prostego pożądania ("I Want You"), sprytnej parodii ("4th Time Around"), obserwacji sojologicznej ("Leopard-Skin Pill-Box Hat"), farsowo egzystencjalnej polki ("Rainy Day Woman # 12 & 35"), fantsamogorycznej opowieści w stylu Beat Generation ("Stuck Inside of Mobile with the Memphis Blues Again'), pięknej ballady miłosnej ("Sad Eyed Lady of the Lowlands") itd. — jest daleki od chaosu.
Album ten jest spójny dzięki jego konstrukcji, głębokości i brzmieniu, które należy zawdzięczać grupie The Hawks z Robbiem Robertsonem na czele. Im też należy częściowo zawdzięczać to, że chociaż album był nagrywany także w Nashville, nie wykazuje najmniejszych nawet wpływów stylu country. Jak napisał Oliver Trager (...) Blonde on Blondeprzedstawia muzyczny i poetycki teatr absurdu spięty gryzącymi gitarowymi riffami, prześwietlającymi akordami organowymi, ostrymi [partiami] fortepianowymi i nawet "nabuzowanymi" dęciakami.
W lipcu 1966 r. Bob Dylan uległ wypadkowi motocyklowemu. Po rekonwalescencji szpitalnej odosobnił się w Woodstocku. Zanim ponownie wszedł do studia nagraniowego upłynęło 18 miesięcy.
 
Album ten znalazł się na liście 100 najważniejszych albumów magazynu Time.
Zajął 9 pozycję wśród 500 najważniejszych albumów rockowych magazynu Rolling Stone.
Zajął 8 pozycję wśród najważniejszych albumów wg magazynu Mojo
W Top Ten Reviews album zajął miejsce 3 (na 209 albumów) za rok 1966, miejsce 3 (na 5308 albumów) za lata 60. XX wieku, i miejsce 5 (na 455,808 albumów) w ogóle.

 
Strona 1
1. "Rainy Day Women #12 & 35" 4:36
     
2. "Pledging My Time" 3:45
     
3. "Visions of Johanna" 7:30
     
4. "One of Us Must Know (Sooner or Later)" 4:56
     
    20:47
     
Strona 2
1. "I Want You" 3:09
     
2. "Stuck Inside of Mobile with the Memphis Blues Again"[• 1] 7:06
     
3. "Leopard-Skin Pill-Box Hat" 3:52
     
4. "Just Like a Woman " 4:42
     
    18:49
     
 
Strona 3
1. "Most Likely You Go Your Way (and I'll Go Mine)" 3:24
     
2. "Temporary Like Achilles" 4:51
     
3. "Absolutely Sweet Marie" 4:48
     
4. "4th Time Around" 4:29
     
5. "Obviously 5 Believers" 3:32
     
    21:04
     
Strona 4
1. "Sad-Eyed Lady of the Lowlands" 11:43
     
    11:43

Czas łączny 71:23
 
 
*

Musisz (z kobietami) zawsze być gotowy, ale nigdy nie będziesz wiedział na co.
 
                                                                         (Bob Dylan)
 

Śpiewnik

Folder plików

 

Najnowsze piosenki

więcej