G F C G C G
Kręta jest prawda o wojnie i pokoju, to mewa policyjnej godziny,
G F C G C G
Na czteronogich chmurach mknie anielski jeździec, kowboj podniebnej gęstwiny
D7 G C F D D7
Z zapaloną świeczką wprost na słońce, jej blask w czerni wyryty,
G B C G C G (harmonijka C)
W cieniu drzew Edenu skryty.
G F C G C-G
Latarnia stoi z ramionami w dół, zamocowano jej żelazne szpony,
G F C G C-G
By skryć pęknięcia, gdzie płaczą niemowlęta, by nie wydało się za nic,
D7 G C F D D7
Że wszystko to może tylko upaść, trzasnąć z podmuchem bez znaczenia,
G B C G C G (harmonijka C)
Żaden dźwięk i tak nie przejdzie Bram Edenu.
G F C G C-G
Dziki wojownik chowa głowę w piasek, a potem się wścieka
G F C G C-G
Na myśliwego bez butów, który ogłuchł z czasem, lecz przestał narzekać
D7 G C F D D7
Na plażę w zatoce psów gończych, na żagle z tatuażem,
G B C G C G (harmonijka C)
Edenu Bram to tylko obrazy.
G F C G C G
Z igłą kompasu zardzewiałą od czasu Alladyna i jego lampy,
G F C G C G
Siedzi z Utopijnym pustelnym zakonnikiem, na złotym cielcu razem marzą,
D7 G C F D D7
Składają wciąż obietnice raju, choć radości wokół nich nie słychać
G B C G C G (harmonijka C)
Oprócz Bram Edenu - dzisiaj.
G F C G C G
Wszystko już podzielone, za kulisami skryte trony dla króli, którzy nadejdą,
G F C G C G
Dla potępionych to koniec, nikt nie zechce ich bronić, bo nie przydadzą się nikomu,
D7 G C F D D7
Samotne wróbli śpiewy pragnie złączyć z pieśniami, lecz i tu będzie musiał się zblamić,
G B C G C G (harmonijka C)
Nie ma królów za Edenu Bramami.
G F C G C G
Motocyklowa madonna, na dwóch kółkach królowa, jej srebrne widmo przeraziło karła,
G F C G C G
W szarej roboczej koszuli cały w siebie się wtulił i do ptaków modlitw załkał,
D7 G C F D D7
Te podnoszą w pośpiechu i dziobią okruchy chleba jego grzechu,
G B C G C G (harmonijka C)
Lecz grzechów za Bramami Edenu nie ma.
G F C G C G
Królestwo doświadczenia nie pozwala się zmieniać, żebracy gromadzą dobytek,
G F C G C G
Jak związać koniec z końcem, gdy chce się dostać to co dostali księżniczka i książę?
D7 G C F D D7
Dyskutują wciąż o tym co jest prawdą a co nie jest i gniją w cennym wietrze,
G B C G C G (harmonijka C)
To i tak nie ma znaczenia za Bramami Edenu.
G F C G C G
Inne słońce zezuje w górę, łóżko co nigdy nie jest moje jak przyjaciele i inni obcy,
G F C G C G
Od swoich uciec chcą przeznaczeń zostawiając człowieka samego bez żadnej opieki,
D7 G C F D D7
By robił wszystko czego sobie zażyczą, tylko umierać nie pozwolono mu,
G B C G C G ( harmonijka C )
Nikt nie będzie nas sprawdzał za Bramami Edenu.
G F C
O świcie przyszła kochanka, opowiedziała o swych snach co nie mieściły się
G C-G
w szufladkach.
G F C G C-G
Ludzie myślą tak wiele każde słowo wciąż mieląc i co jest prawdą zapytuje z nich każdy?
D7 G C F D D7
Po co łapać chwilę, przecież ciągle się żyje, znów co jest prawdą zapytuje z nich każdy?
G B C G C G
Poza Bramami Edenu nie ma prawdy,
G B C G C G
Poza Bramami Edenu nie ma prawdy,
G B C G C G (harmonijka C)
Poza Bramami Edenu nie ma prawdy…
BRAMY EDENU - Sylwek Szweda
Bob Dylan and George Harrison Gates of eden
Gates of Eden - Nashville '69
Bryan Ferry - Gates of Eden [2007-02-10 London]
Myddle CLASS - GATES OF EDEN.wmv
Gates Of Eden Live At Bridge School Benifit 1988
ARLO GUTHRIE - Gates Of Eden (1973) Arlo Guthrie sings Dylan
Gates of Eden (Dylan-Cover)
Julie Felix - Gates of Eden (Bob Dylan Cover)
Gates of Eden - piosenka skomponowana przez Boba Dylana, nagrana przez niego w styczniu i wydana na albumie Bringing It All Back Home w marcu 1965 r.
”Gates of Eden” jest jednym z najbardziej wizjonerskich utworów Dylana, utrzymanym w duchu Williama Blake'a. Jednak sam artysta, lubiący czasem deprecjonować wartość swoich kompozycji, nazwał go „gwałcącą świętość kołysanką w d moll”.
Kompozycja ta jest jest utworem o zbawieniu, chociaż podchodzi do zagadnienia dość przewrotnie, wykazując raczej czym zbawienie nie jest. Wizja ludzkiego wygnania z Raju do dziś pozstaje niezwykle mocnym przykładem Dylana jako proroka, niechętnego i pesymistycznego, ale podejmującego się wysiłku wieszczego.
Dylan obnaża kłamstwo ślepej wiary wierzącej, że po śmierci następuje wybaczenie. Jest to dla niego ostatecznym kłamstwem, gdyż stwarza samozadowolenie i błogość w tym życiu, które mamy obecnie. Zapomnienie, zatrata jest jedynym logicznym przeznaczeniem wszystkich śmiertelnych dusz; powinniśmy sobie z tego zdać sprawę i przyzwyczaić się. To dylanowskie objawienie, jakkolwiek pesymistyczne a nawet przerażające, jest krótkim wglądem w piekło, które może już częściowo zamieszkujemy.
Oprócz tej wizji, Dylan ukazuje także inne postacie poszukujące prawdy. Świat, który artysta opisuje, jest światem uległym entropii, bez przywódców, z sępami czyhającymi na swoją zdobycz.
W końcowej części utworu narrator-Dylan zostaje obudzony przez swoją kochankę, która opowiada mu swoje sny. Jednak on doskonale wie, że tylko jego nocne wizje, które opisał, są prawdziwe.
”Gates of Eden” niewątpliwie powstał pod wpływem poezji i malarstwa (seria obrazów „Bramy Raju”) Williama Blake'a. Kolejnym pisarzem, który wywarł wpływ na Dylana był William S. Burroughs, zwłaszcza jeśli chodzi o pesymizm i specyficzny „spleen”.
Dylan skomponował ten utwór najpewniej na początku drugiej połowy 1964 r. i już w październiku po raz pierwszy go wykonał. Chociaż nie należał do piosenek najczęściej wykonywanych przez artystę, to jednak był właściwie wykonywany we wszystkich dekadach jego kariery. Przeważnie był prezentowany w wersjach akustycznych. Jednak w początkowej fazie Nigdy nie kończącego się tournée, czyli od czerwca 1988 r., muzyk prezentował ostrą, zelektryfikowaną wersję utworu, zbliżoną nawet do heavy metalu. W połowie lat 90. XX wieku powrócił do akustycznej, chociaż zespołowej, formy wykonywania piosenki.
Bringing It All Back Home (w niektórych krajach wydana jako Subterranean Homesick Blues) – piąta studyjna płyta Boba Dylana.wydana w 1965 roku. Pierwsza płyta nagrana z elektrycznym akompaniamentem (strona pierwsza). Stronę pierwszą wypełniały głównie elektryczne bluesy w tym "Subterranean Homesick Blues" i "Maggie's Farm" a także ballady "She Belongs to Me" i "Love Minus Zero/No Limit".
Na stronie drugiej (krótszej) znajdujemy akustyczne ballady o poetyckich tekstach. Jedna z nich "Mr. Tambourine Man" doczekała się elektrycznej wersji w wykonaniu zespołu The Byrds. Wiele piosenek z płyty Bringing It All Back Home na długie lata stało się żelaznym repertuarem koncertowym Dylana, a sama płyta została uznana za jedną z najważniejszych w karierze artysty. Producentem był Tom Wilson. Album wydała wytwórnia Columbia Records w 1965 roku jako płytę winylową.
W zestawieniu Top Ten Reviews album zajął 3 miejsce (na 208) za rok 1965, 13 miejsce (na 5308 albumów) za lata 60. XX wieku, i miejsce 78 (na 455,795) w ogóle.
W 2003 album został sklasyfikowany na 31. miejscu listy 500 albumów wszech czasów według magazynu Rolling Stone.
Strona pierwsza:
- Subterranean Homesick Blues
- She Belongs to Me
- Maggie's Farm
- Love Minus Zero/No Limit
- Outlaw Blues
- On the Road Again
- Bob Dylan's 115th Dream
Strona druga:
- Mr. Tambourine Man
- Gates of Eden
- It's Alright, Ma (I'm Only Bleeding)
- It's All Over Now, Baby Blue
„Moja miłość mówi szeptem, wie że nie ma większego sukcesu od porażki i że porażka wcale nie jest sukcesem”.
(Bob Dylan)
