Paul Simon najbardziej znany jest z występów w duecie z Artem Garfunkelem - Simon and Garfunkel, lecz już w trakcie współpracy z nim, jak i po rozpadzie duetu prowadził owocną karierę solową.
Paul Simon zainteresowany był także egzotycznymi kulturami muzycznymi. Już we wczesnej fazie twórczości ulegał wpływom latynoskiego folkloru. W latach 80. zainteresował się tradycyjną muzyką afrykańską. Wynikiem tego był album Graceland, łączący amerykańską muzykę folk z muzyką afrykańską. Po nagraniu tego albumu, w którym wzięło udział wielu muzyków afrykańskich, Paul Simon wraz ze swoją grupą koncertował także i w Afryce. Najwięcej kontrowersji wzbudziły jego występy w Republice Południowej Afryki, objętej wtedy ścisłym embargiem handlowym. Simon dał tam serię tanich koncertów specjalnie przygotowanych dla czarnej publiczności.
Absolwent (ang. The Graduate) – amerykański film fabularny z roku 1967 w reżyserii Mike'a Nicholsa (Oscar za reżyserię w 1967 roku), powstały na podstawie powieści Charlesa Webba pod tym samym tytułem.
Film otrzymał nominacje do Oscara w następujących kategoriach: film, aktor, aktorka, aktorka w roli drugoplanowej, scenariusz, zdjęcia.
Soundtrack w wykonaniu duetu Simon and Garfunkel, zawiera między innymi utwory The Sound of Silence, Scarborough Fair i Mrs. Robinson.
Przełomowy film w karierze Dustina Hoffmana. Gra on tytułową rolę młodego mężczyzny – Benjamina Braddocka – typowego przedstawiciela swojego pokolenia, który po ukończeniu z wyróżnieniem szkoły staje przed dalszymi życiowymi wyborami. Wplątuje się w wątpliwy moralnie romans z żoną wspólnika swoich rodziców. Następnie poznaje jej córkę, w której się zakochuje. Jednak pani Robinson nie pozwala na rozwinięcie się uczucia, próbuje rozdzielić młodych zakochanych. Poddany publicznemu ostracyzmowi chłopak walczy o prawo do miłości i w ostatnich scenach filmu porywa Elaine Robinson sprzed ołtarza.
Absolwent jest przenikliwym zapisem przemian obyczajowych zachodzących w amerykańskim społeczeństwie w połowie lat 60. XX wieku. Mike Nichols patrzy jednak na otaczającą go rzeczywistość nie z perspektywy hippisowskiej rewolucji (w roku 1967, w którym
film pojawił się na ekranach, ruch hippisowski dopiero się rodził), a przyjmuje punkt widzenia mieszkańców przedmieść amerykańskich miast, zbiorowym bohaterem swego filmu czyniąc, znudzoną swą zamożnością i pełną hipokryzji, klasę średnią.