Miłość minus zero
Love Minus Zero
(Bringing It All Back Home - 1965)
(Bringing It All Back Home - 1965)
(współpraca przy tłumaczeniu: Adam Orendorz 16.05.2003)
E E H7 A
Moja miłość mówi jak cisza
E E H7A
Ona zawsze mnie słyszy
E
Prawdziwa jak lód i ogień
fis7 H7
Moja miłość mnie pisze
E E H7 A
Ludzie niosą róże
E E H7 A
Chcą ją kupić na dłużej
E
Słono gotowi zapłacić
fis H7 E
Lecz oto znikła w chmurze.
Ludzie w sklepach z tandetą
Dyskutują o życiu
Wyciągają wnioski
I na ścianach piszą
Moja miłość mi szepce
Że chociaż cię depczą
Ta porażka to sukces
Choć to nie sukces jeszcze.
Płaszcz i szpada zwisają
Hrabianki palą świece
W ceremoniach jeźdźców
Byle iskra może rozwścieczyć
Pomniki z zapałek
Wpadają na siebie
Moja miłość nie błądzi
Wie zbyt wiele by sądzić.
Most zadrżał o północy
Wiejski doktor kroczy
Siostrzenice bankierów
Pożądają mocy
Wiatr wieje jak młot
Noc w deszczu moknie
Moja miłość jak kruk
Ze skrzydłem złamanym w mym oknie.
Love Minus Zero/No Limit - Bob Dylan (With On-Screen Lyrics)
Love Minus Zero/No Limit {Live 1965} - Elston Gunn
Bob Dylan - Love Minus Zero.
Love Minus Zero/No Limit (01-13-1965, BIABH Sessions)
Love Minus Zero / No Limit (Live), Bob Dylan, House of Blues, Atlanta,
Bob Dylan - Love Minus Zero -DUARTINA Alcides Bonaci
Bob Dylan - Love Minus Zero
Love Minus Zero No Limit, I Don't Believe You, I Shall Be Released, & To Ramona
Joan Baez - love minus zero/ no limit
Eric Clapton - Love Minus Zero / No Limit
Love Minus Zero by Bob Dylan sung by Rod Stewart
Judy Collins - Love Minus Zero - No Limit
Love Minus Zero - how Dylan plays it
Bob Dylan Love Minus Zero/No Limit feat. John Lennon's chin by Veronica B
Jackson Browne - Love Minus Zero No Limits
Miłość minus zero - Mireczekb
How to play Love Minus Zero/No Limit
Love Minus Zero/No Limit - piosenka skomponowana przez Boba Dylana, nagrana przez niego w styczniu i wydana na albumie Bringing It All Back Home w marcu 1965.
Tytuł piosenki jest dla większości niezrozumiały. W 1965 r. Dylan zapowiedział ten utwór następująco Tytuł tej piosenki jest jak matma, no wiecie, jak ułamek. I rzeczywiście na niektórych albumach winylowych tytuł był zapisany matematycznie
Love Minus Zero
———————
No Limit
czyli góra jest dzielona przez dół i rozwiązaniem jest „absolutnie nieskończona miłość”.
Jest to kompozycja o miłości i można ją traktować jako piosenkę stowarzyszoną z „She Belongs to Me”, pomimo - a może właśnie dlatego - że traktują one o dwóch zupełnie innych kobietach. „Love Minus Zero/No Limit” jest utworem o prawdziwej, idealnej miłości, której nic nie przeszkadza, nawet zewnętrzny chaos. I chociaż Dylan podkreśla jej moc i ceni ją za to, to końcowe wersy (kruk ze złamanym skrzydłem) ukazują także jej podatność na zranienie.
Pewien wpływ na jej poetycką stronę mógł mieć wiersz Williama Blake'a „The Sick Rose”.
Pierwszych nagrań tej piosenki dokonał Dylan 13 stycznia 1965 podczas akustycznej sesji
z Johnem Sebastianem grającym na basie. Powstały wtedy trzy jej wersje. Następnego dnia, już w poszerzonym składzie, Dylan nagrał cztery wersje utworu z instrumentami elektrycznymi.
W latach 60. XX wieku piosenka ta wykonywana na koncertach Dylana nie cieszyła się wielką popularnością. Uległa wielkiej rewitalizacji podczas obu części Rolling Thunder Revue
w 1975 i 1976. Od 1978 Dylan wykonywał ją zdecydowanie w szybszym tempie, dodając ekwilibrystyczne partie wykonywane na harmonijce ustnej. Po przerwie
w wykonywaniu tego utworu w okresie „chrześcijańskim” artysty (jego trzy tournée, które wtedy wykonał, miały charakter tylko gospelowy), powrócił do wykonywania utworu. Obecnie prezentowany jest on w formie półakustycznej.
Bringing It All Back Home (w niektórych krajach wydana jako Subterranean Homesick Blues) – piąta studyjna płyta Boba Dylana.wydana w 1965 roku. Pierwsza płyta nagrana z elektrycznym akompaniamentem (strona pierwsza). Stronę pierwszą wypełniały głównie elektryczne bluesy w tym "Subterranean Homesick Blues" i "Maggie's Farm" a także ballady "She Belongs to Me" i "Love Minus Zero/No Limit".
Na stronie drugiej (krótszej) znajdujemy akustyczne ballady o poetyckich tekstach. Jedna z nich "Mr. Tambourine Man" doczekała się elektrycznej wersji w wykonaniu zespołu The Byrds. Wiele piosenek z płyty Bringing It All Back Home na długie lata stało się żelaznym repertuarem koncertowym Dylana, a sama płyta została uznana za jedną z najważniejszych w karierze artysty. Producentem był Tom Wilson. Album wydała wytwórnia Columbia Records w 1965 roku jako płytę winylową.
W zestawieniu Top Ten Reviews album zajął 3 miejsce (na 208) za rok 1965, 13 miejsce (na 5308 albumów) za lata 60. XX wieku, i miejsce 78 (na 455,795) w ogóle.
W 2003 album został sklasyfikowany na 31. miejscu listy 500 albumów wszech czasów według magazynu Rolling Stone.
Strona pierwsza:
- Subterranean Homesick Blues
- She Belongs to Me
- Maggie's Farm
- Love Minus Zero/No Limit
- Outlaw Blues
- On the Road Again
- Bob Dylan's 115th Dream
Strona druga:
- Mr. Tambourine Man
- Gates of Eden
- It's Alright, Ma (I'm Only Bleeding)
- It's All Over Now, Baby Blue
„Moja miłość mówi szeptem, wie że nie ma większego sukcesu od porażki i że porażka wcale nie jest sukcesem”.
(Bob Dylan)
