D G A
Powiedz czy w ziemi tuż,
D G A
czają się pąki dzikich róż?
D G A
Powiedz czy szaleją w drzewach
D G A
życiodajne soki w arteriach?
D G A
Wiosno ach wiosno czy to Ty
D G A
już pukasz do mych drzwi?
D G A
Wiosno ach wiosno czy to Ty
D G A
już pukasz do mych drzwi?
Powiedz czy w jeziorach
woda jest ciepłem nasycona?
czy bociany długonogie
szukają żab zielonych w rowie?
Lato ach lato czy to Ty
już pukasz do mych drzwi?
Lato ach lato czy to Ty
już pukasz do mych drzwi?
Powiedz czy te jabłka złote
są już do jedzenia dobre?
czy zboże z pasiastych pól
da chlebem zaspokoić głód?
Jesieni ach jesieni czy to Ty
już pukasz do mych drzwi?
Jesieni ach jesieni czy to Ty
już pukasz do mych drzwi?
Czy skostniałymi z zimna dłońmi
skuwasz potoki, lasy i łąki?
czy w białe szaty, koronkowe
przystrajasz naszej ziemi głowę?
Zimo ach zimo czy to Ty
już pukasz do mych drzwi?
Jesieni ach jesieni czy to Ty
już pukasz do mych drzwi?
Wiosno ach wiosno czy to Ty…
Lato ach lato czy to Ty…
Jesieni ach jesieni czy to Ty…
Krystyna Szweda (z domu Kroker) urodzona 9 sierpnia 1963 roku w Rybniku.
Uczyła się w I Liceum Ogólnokształcącym im. Powstańców Śląskich w Rybniku, a następnie na Uniwersytecie Śląskim (Wydział Filologii polskiej). W czasie studiów tańczyła i śpiewała w studenckim zespole pieśni i tańca "KATOWICE".
7 sierpnia w 1987 wyszła za mąż za Sylwestra Szwedę. W 1989 roku 3 lutego urodziła córkę Joannę - Karolinę, a w 1991 roku 30 stycznia syna Jędrzeja - Sławomira.
Śpiewała z mężem najpierw w duecie, a następnie w wielu różnych składach o bardzo dziwacznych nazwach np. "Zespół im. Karoliny Knopik". W 1993 roku brała udział w nagraniu płyty "Towarzystwa Wzajemnej Adoracji" pt. MY POECI. Następnie występowała i nagrywała kjolejne płyty z zespołem "U Pana Boga za Piecem".
W TEJ CHWILI
Tak bardzo mi brakuje w tej chwili
Twoich dłoni, by mnie utuliły
Bym mogła głowę złożyć w Twych ramionach
Słuchać szeptu ziemi, miłością palona.
Tak bardzo mi brakuje Twego serca
by sobie zgodnie razem z moim biło
Twoje oczy jaśnieją w uśmiechach
A ja opowiadam o dniu, który minął.
Tak bardzo mi brakuje w tej chwili
wspólnego wyjścia z domu.
Jedna droga z drugą się przeplata, myli.
Razem możemy nazbierać kwiatów do wazonu.
(Krystyna Szweda 10/11 marzec 2004)
