ukryj menu          

Apel z przestrogą

słowa: Tadeusz Gicgier
muzyka: Sylwek Szweda 1986 r.
(kapodaster - III próg)
       A               D                       A

Bij, satyryku, ostrzyj broń,

       fis                     D                 A

mierz celnie, ale - obok tarczy.

       fis                         E       A           D

Gdy w tarczę trafisz - Boże broń! -

       A                        E                      A    ( fis E A D  A E A ) 

tarcza jak wściekły pies zawarczy.

 

   

Już nie wystarcza gniewny rym

i dowcip, który tnie jak szpada;

ręka, co nazbyt ufa im,

zwichnięta słabnie i opada.

 

Oszczędzaj przeto swoją dłoń,

nie machaj nią dla lada chętki…

Bądź ostry niczym biała broń,

lecz również niczym broń ta - giętki.

1986
Tadeusz Gicgier (ur. 19 września 1927, zm. 4 maja 2005) - polski pisarz, poeta i satyryk. Zmarł po wielomiesięcznej walce z chorobą - czerniakiem.
Jest autorem trzydziestu książek, w tym dziesięciu zbiorów wierszy, siedmiu zbiorów reportaży literackich oraz kilku zbiorów satyr i fraszek, m.in. Moje boje, 1963 i Szkiełko i oko, 1970. Zbiór Satyry, fraszki, aforyzmy jest wyborem wierszy satyrycznych i fraszek wierszem i prozą publikowanych na przestrzeni dwudziestu pięciu lat w prasie satyrycznej i literackiej.

*

Jeszcze na długo przed maturą dziewczyny zdają egzamin ustny.

*

  Kiedy dziewczyna ma piętnaście lat, nienawidzi mężczyzn i chętnie by wszystkich wymordowała. A dwa lata później rozgląda się, czy któryś przypadkiem nie ocalał.

*

Nic nie jest tak śmieszne jak obawa przed śmiesznością.


                                                                                             (Tadeusz Gicgier)
 

Śpiewnik

Folder plików

 

Najnowsze piosenki

więcej
 
na górę