Usta Milczą, Dusza Śpiewa
pochodzi z operetki ”Wesoła wdówka” (”Die lustige Witwe” - 1905 r.)
F g F C
Usta milczą, dusza śpiewa: "Kochaj mnie"C7 g C F C7 F
Usta milczą, pieśń rozbrzmiewa: "Kochaj mnie"Ais C7 a d g C A
Każdy uścisk dłoni tą miłościa tchnie,g C7 a d g7 C7 F
Mnie jednego tylko trzeba: "Kochaj mnie".
F g F C
Usta milczą, dusza śpiewa: "Kochaj mnie"
C7 g C F C7 F
Bez miłości świat nic nie wart: "Kochaj mnie"
Ais C7 a d g C A
Cały świat dookoła, tą miłością tchnie
g C7 a d g7 C7 F
Mnie jednego tylko trzeba: "Kochaj mnie".
g a
Troszeczkę sercu wstyd, że bije w walca rytm
g C7 F
I szumi walc we krwi i nie ma nic, jedynie ty...
C g F d
Szczęściu nie potrzeba słów, uściskiem ręki do mnie mów
F g C C7 F C - F
Wystarczy, bo już wiem, że kocham Cię.
F g F C
Hm, hm, hm, hm, hm, hm, hm, hm:"Kochaj mnie"
C7 g C F C7 F
Hm, hm, hm, hm, hm, hm, hm, hm: "Kochaj mnie"
Ais C7 a d g C A
Cały świat dokoła tą miłościa tchnie,g C7 a d g7 C7 F
Mnie jednego tylko trzeba, kochaj mnie
dźwięki mostu:
c d e f d ais/e f fis g e c
a ais h d f d/g d ais g / e g e c
c c c ais a ais g/e e f d gis gis a d
a a f e d d / c a e f
12. Usta milczą dusza śpiewa - Jacek Wójcicki i Beata Rybotycka - Piwnica pod Baranami
Franz Lehár - "Usta Milczą, Dusza Śpiewa"
Kukiz - Usta milczą, dusza śpiewa
Jan Kiepura - Usta milczą
Usta milcza dusza spiewa kochaj mnie
Usta milczą dusza śpiewa - Wesoła wdówka F.Lehar
Grażyna Brodzińska i B Morka Usta milczą, dusza śpiewa
Paul Robeson "At Dawning" (Cadman-Eberhart) 1938
Franz (węg.: Ferenc) Lehár także Franciszek Lehár (ur. 30 kwietnia 1870 w Komárnie, Austro-Węgry, zm. 24 października 1948 w Bad Ischl, Austria) – węgierski kompozytor operetkowy. Jego twórczość operetkowa jest porównywana do twórczości słynnej wiedeńskiej rodziny Straussów (Johann Strauss ojciec, Johann Strauss syn, Josef Strauss).
Franciszek Lehár urodził się 30 kwietnia 1870 r. w Komárnie, niewielkim mieście położonym w granicach monarchii austro-węgierskiej. Pierwsze kroki w zakresie edukacji muzycznej stawiał w domu, pod pilnym nadzorem swego ojca. Gdy ukończył 12 lat, rodzina wysłała go na naukę gry na skrzypcach do konserwatorium muzycznego w Pradze, gdzie jednocześnie poszerzał swoje umiejętności kompozytorskie u znanego nauczyciela Fibicha. Całą ostatnią dekadę XIX wieku prowadził własne orkiestry w różnych miastach cesarstwa austro-węgierskiego, w tym w Puli, Trieście, Budapeszcie i Wiedniu. Komponowane przez niego walce i marsze cieszyły się dużą popularnością wśród miłośników muzyki poważnej.
W 1905 r. ogromny sukces i sławę przyniosła Lehárowi operetka Wesoła wdówka, której premiera odbyła się w Wiedniu. Dzięki niej kompozytor zyskał olbrzymią reputację i szacunek, a także środki niezbędne na poświęcenie się w pełni tworzeniu muzyki. W ciągu kolejnych trzech dekad powstało blisko trzydzieści nowych dzieł, które rozsławiły Lehára na całym świecie i uczyniły prawdziwie bogatym. Lekkie i frywolne, a zarazem szybko wpadające w ucho melodie wspaniale oddawały atmosferę Wiednia z początku XX wieku. W 1934 r. muzyk zakończył swą karierę kompozytora, poświęcając czas prowadzeniu wydawnictwa muzycznego.
Z chwilą pierwszego triumfu nazistów w Europie Lehár zaszył się w swojej posiadłości w Bad Ischl. Podziw Hitlera i Goebbelsa dla genialnej muzyki kompozytora ocalił życie jego żonie, Zofii, z pochodzenia Żydówce. Wielu jego przyjaciół zginęło jednak w obozach koncentracyjnych. Muzyk nigdy nie wystąpił otwarcie przeciw nazistowskiemu reżimowi. Po zakończeniu wojny wraz z żoną przeniósł się do Szwajcarii. Zmarł 24 października 1948 roku w Bad Ischl.
Lehár był uznanym kompozytorem i muzykiem. Jego dzieła zachwycają szeroką paletą barw muzycznych, a wkład w rozwój opery i operetki jest niezaprzeczalny. Utwory odznaczają się odcieniem ironii i szczególną lotnością, zmieszanymi z nutami nostalgii i wyrafinowania. Lehár był ostatnim wielkim twórcą operetki wiedeńskiej. Oprócz utworów scenicznych pisał również partytury dla filmu, poematy symfoniczne, koncerty na skrzypce, walce i marsze, utwory na fortepian oraz niezliczone piosenki. Do jego najważniejszych dzieł należą: Wesoła wdówka, Hrabia Luksemburg, Cygańska miłość, Paganini, Carewicz i Kraina uśmiechu.
USTA MILCZĄ
słowa: Ludwik Śliwiński
Usta milczą, Dusza śpiewa: Kochaj mnie!
Usta milczą, Pieśń rozbrzmiewa: Kochaj mnie!
Wszystko zda się koło
Twą miłością tchnie.
Wszystko śpiewa mi że ty kochasz mnie.
Ta pieśń to duszy głos,
Ta pieśń to serca głos!
Więc przemów pieśnią tą,
Odpowiem wnet: ja jestem twą!
Chociaż usta milczą wciąż,
Ty głosie serca z pieśnią dąż,
Opiewaj miłość mą!
Tak miłość mą.
Wszystko zda się w koło,
Tą miłością tchnie,
Wszystko śpiewa mi,
że ty kochasz mnie!
Ludwik Śliwiński - autor tekstów piosenek, arii operetkowych, romansów. Popularny aktor i reżyser teatrów operetkowych. Występował od 1874 r. w Krakowie, Lwowie, Warszawie. Związany był najdłużej z operetką i farsą Warszawskich Teatrów Rządowych (kierował znanym teatrem „Nowości” przy ul. Daniłowiczowskiej). W okresie międzywojennym reżyserował w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego. Był autorem wielu librett operetkowych, adaptacji, tłumaczeń.
