93. Magdalena Pamuła - "Braciszku" - 47 SFP w Krakowie (2011r.)
Daniel Landa Bratříčku Zavírej Vrátka
Bratříčku, zavírej vrátka - zpívá Jan Kryl (www.SlovackoDNES.cz)
Bratříčku zavírej vrátka
a C
1. Bratříčku,nevzlykej, to nejsou bubáci,
G E7
vždyť už jsi velikej, to jsou jen vojáci,
F E
přijeli v hranatých železných maringotkách.
a C
2. Se slzou na víčku hledíme na sebe,
G E7
buď se mnou, bratříčku, bojím se o tebe
F E
na cestách klikatých, bratříčku, v polobotkách.
Ref.:
a e a e a e a e
Prší a venku se setmělo,
a e a e a e a e
tato noc nebude krátká,
a e F a
beránka vlku se zachtělo,
F a E
bratříčku, zavřel jsi vrátka?
3. Bratříčku, nevzlykej, neplýtvej slzami,
nadávky polykej a šetři silami,
nesmíš mi vyčítat, jestliže nedojdeme.
4. Nauč se písničku, není tak složitá,
opři se, bratříčku, cesta je rozbitá,
budeme klopýtat, zpátky už nemůžeme.
Ref.:
a e a e a e a e
Prší a venku se setmělo,
a e a e a e a e
tato noc nebude krátká,
a e F a
beránka vlku se zachtělo,
F a F a FaF a
bratříčku, zavírej vrátka! Zavírej vrátka!
Karel Kryl (ur. 12 kwietnia 1944 w Kromieryżu, zm. 3 marca 1994 w Monachium) − czeski pieśniarz, poeta, grafik, główny przedstawiciel nurtu publicystycznego w poezji lat 60. XX wieku.
Urodził się w rodzinie drukarzy, której majątek został skonfiskowany przez państwo czechosłowackie w 1948. Bard Praskiej Wiosny, od 1969 na emigracji politycznej w Niemczech. Współpracownik Radia Wolna Europa. Do Czech wrócił w 1989, w czasie aksamitnej rewolucji, ale nie zamieszkał tam na stałe, krytycznie wyrażając się o porewolucyjnych porządkach.
Zmarł na serce w klinice w Monachium.
Prezydent Václav Havel nagrodził go w 1995 pośmiertnie Medalem Za zasługi II. stopnia. Także pośmiertnie Uniwersytet Karola w Pradze nagrodził go pamiątkowym Srebrnym Medalem za "wkład w rozwój duchowy i moralne wspieranie narodu". Imię Karela Kryla noszą ulice w Pradze-Stodůlkách, Nowym Jiczynie, Varnsdorfie i Zieleńcu.
Za najbardziej znaną płytę Kryla uznaje się Rakovinę, wydaną w Niemczech w 1969 r., w Czechosłowacji przed emigracją wydano płytę Bratříčku, zavírej vrátka (Panton 1969), zawierającą utwory wyrażające protest przeciw agresji państw Układu Warszawskiego, a także opisujące żywot pod komunistycznym reżimem. Płyta bardzo szybko została zakazana i wycofana z półek.
Najbardziej znane piosenki Kryla, to: Bratříčku, zavírej vrátka, Král a klaun, Salome, Jeřabiny, Děkuji, Karavana mraků, Lásko.
Karel Kryl kilkakrotnie występował w Polsce – mówił po polsku, przyjaźnił się z polskimi poetami, m.in. Jackiem Kaczmarskim iAntoniną Krzysztoń.
Głośny był jego koncert jesienią 1989 na Przeglądzie Czechosłowackiej Kultury Niezależnej we Wrocławiu. Na koncert, oprócz Polaków, przyjechało także ok. 5 tysięcy Czechów i Słowaków, którzy w swoim kraju nie mogli słuchać Kryla legalnie. W Polsce wydano potem płytę Karel Kryl. Śpiewa we Wrocławiu.
W 1995 Antonina Krzysztoń nagrała płytę Czas bez skarg, zawierającą polskie tłumaczenia pieśni Kryla, tłumaczami utworów byli Maryna Miklaszewska i Jan Krzysztof Kelus. Dużą popularnością cieszyła się w Polsce piosenka Kryla pt. „Przewielmożny Kat” przetłumaczona na język polski przez Michała Tarkowskiego i spopularyzowana przez kabaret Salon Niezależnych, a później wykonywana między innymi przez Rafała Chojnackiego. W zbiorze płyt Jacka Kaczmarskiego Arka Noego na płycieArchiwum Radia Wolna Europa – dodatki znajduje się piosenka Kryla – Lásko. Śpiewane epitafium pt. Umarł Karel Kryl poświęcił poecie Andrzej Kołakowski (na kasecie Kontrrewolucja). Krwawo zdławionemu protestowi robotników Wybrzeża w grudniu 1970 r. Kryl poświęcił utwór Varhany v Olivě pozbyly zvuku (Organy wOliwie zamarły wpół dźwięku)
Jan Krzysztof Kelus (ur. 21 lutego 1942 w Warszawie) – polski socjolog, działacz polityczny, kompozytor, autor i wykonawca piosenek tzw. drugiego obiegu.
Studiował prawo, ale ostatecznie ukończył socjologię na Uniwersytecie Warszawskim. Do marca 1968 r. był – według jego własnych słów – apolityczny aż do bólu. Dopiero wtedy zaangażował się w działalność opozycyjną. W 1969 r. aresztowany w ramach "sprawy taterników". Należał do współpracowników KOR, w ramach którego współorganizował wsparcie prawne i finansowe dla robotników biorących udział w proteście 25 czerwca 1976 r.
W latach 70. pracował jako socjolog w Instytucie Wenerologii Akademii Medycznej
w Warszawie. Równocześnie działał w ówczesnej opozycji demokratycznej. Współpracownik Biura Interwencyjnego KSS "KOR". Był często nękany przez SB. W 1979 roku usunięto go z powodów politycznych z Akademii Medycznej.
Na początku lat 80. XX w. założył z przyjaciółmi Niezależną Oficynę Wydawniczą CDN, największy w historii drugoobiegowy dom wydawniczy w Polsce. W stanie wojennym był internowany w Białołęce (przebywał w celi wraz z Januszem Onyszkiewiczem i Henrykiem Wujcem).
Obecnie wraz z żoną mieszka na Warmii, pracuje jako tłumacz i prowadzi pasiekę.
Stefan Brzoza nazwał go w swym protest-songu pt. "Zwolnić Kelusa" polskim Woodym Guthrie. Inspirowana jego twórczością i napisana do melodii Kelusa jest piosenka Jacka Kaczmarskiego Powrót sentymentalnej panny "S", oraz piosenka Andrzeja Kołakowskiego – Dla J.K.K.. Dziennikarz Gazety Wyborczej Wojciech Staszewski opublikował książkę o J. K. Kelusie w formie wywiadu-rzeki, pt. Był raz dobry świat, a filolog Krzysztof Gajda poświecił mu książkę Poza państwowym monopolem – Jan Krzysztof Kelus.
Jego piosenki przypomnieli między innymi Kuba Sienkiewicz, Jacek Kleyff oraz zespół Akurat.