ukryj menu          

Fortuna kołem się toczy

"FORTUNA"
słowa: Sylwek Szweda (ostatnia zwrotka)
Piosenkę tę śpiewałem w latach 70-tych. Później niestety wszyscy 
o niej zapomnieli. Na szczęście jakoś udało mi się ten utwór wygrzebać 
z pamięci.                                                                                          
                                                                                   (S.Szweda)
( A D / A E / A h / A E A ) 

 

       A                      D

Fortuna kołem się toczy,

              A                            E

Ktoś pcha ją, ktoś inny pogania,

        A                   D

Fortunę ktoś zauroczył,

         A                       E

Do dzisiaj szukają drania.

 

                  A                       D

A świat się ciągle zmienia,

    A                         E

I postęp kroczy i kroczy,

     A                                        h

A ludzie wciąż biegnąc wkładają

        A         E            A 

Tę samą opaskę na oczy.

 

 

Fortuna kołem się toczy

Od knajpy do knajpy świata,

Przy stołach pijani bogowie

Szukają swojego Piłata.

 

Judasz 30 srebrników

Już wpłacił na nowe mieszkanie,

Piłat znów ręce umyje

I znowu w łapę dostanie.

 

Życie jak pieniądz się toczy

Brzęcząc jałmużną słowa,

Fortuno, jak ten świat istniał

Gdy jeszcze nie znałaś koła?

 

Już czas byś żył własnym szczęściem

I cieszył się każdą chwilą 

Nie pozwól kapryśnej Fortunie

By znów za nos cię wodziła.

Fortuna – w mitologii rzymskiej bogini kierująca ludzkimi losami. Była odpowiednikiem greckiej bogini Tyche. Jej kult w Rzymie wprowadził król Serwiusz Tuliusz.
Fortuna jest przedstawiana z zawiązanymi oczyma i z rogiem obfitości. Na awersach rzymskich monet przedstawiana ze sterem i rogiem obfitości, czasem z kołem w tle, czasem z gałązką oliwną i paterą.
Uroczystości dziękczynne z udziałem arcykapłana i westalek, z igrzyskami trwającymi osiem dni, zwanymi Augustalia, odbywały się corocznie 12 października.

Rota Fortunae (Koło Fortuny) – w filozofii starożytnej i średniowiecznej, koncepcja odnosząca się do kapryśnego charakteru losu. Koło obracane przez boginię Fortunę.

Fortuna jest ślepa i ślepymi czyni swoich wybranych.
                                                                           
                                                                              Cyceron

(...) oto mój majątek, gram w grę bez ustanku: w koło kręcę kołem przemian, a radością mą obracać to, co na wierzchu, ku dołowi, a to, co na dole, ku górze. Wejdź, jeśli chcesz, ale pod warunkiem, że gdy znów znajdziesz się na dole, zgodnie z regułami mej gry nie będziesz skarżyć się na uczynioną tobie krzywdę.

Boecjusz, cyt. za: Alfred Doren, Fortuna im Mittelalter und in der Renaissance (1923), 
t. 2. cz. I, str. 79.

U Fortuny to snadnie,
Że kto stojąc upadnie.
                   
                          Jan Kochanowski
 

Śpiewnik

Folder plików

 

Najnowsze piosenki

więcej
 
na górę