On nie wart jednej łzy, on nie jest wart jednej łzy
d
Małgośka wróżą z kart
B
On nie jest grosza wart
d G7
Ach weź go czart, weź go czart.
F
Małgośka tańcz i pij
d F C
A z niego sobie kpij, a z niego kpij sobie kpij
d
Jak wróci powiedz nie
B
Niech zginie gdzieś na dnie
d G7 d
Ej, glupia ty, glupia ty, glupia ty.
d
Jesień już, już pachną chwasty w sadach
d
I pachnie zielony dym
B
Jesień już, gdy zajrzę do sąsiada
d
Pytają mnie czy jestem z nim
A
Widziałam biały ślub idą święta
d
Nie słyszałam z daleka słów
B d
Może rosną im już pisklęta
G7 C G7 CC7
A suknia tej młodej uszyta jest z moich snów.
F
Małgośka ...
( w tonacji a-mol)
(a)
a
To był maj pachniała Saska Kępa
a
Szalonym zielonym bzem
F
To był maj gotowa była ta sukienka
a
I noc stawała się dniem
E
Już zapisani byliśmy w urzędzie
a
Białe koszule na sznurze schły
F a
Nie wiedziałam co ze mną będzie
D7 G D7 GG7
Gdy tamtą dziewczynę pod rękę ujrzałam z nim.
C
Małgośka mówią mi
a C G
On nie wart jednej łzy, on nie jest wart jednej łzy
a
Małgośka kochaj nas
F
Na smutki przyjdzie czas
a D7
Zaśpieweaj, raz zatańcz raz.
C
Małgośka tańcz i pij
a C G
A z niego sobie kpij, a z niego kpij sobie kpij
a
Jak wróci powiedz nie
F
Niech idzie tam gdzie chce
a D7 a
Ej, glupia ty, glupia ty, glupia ty.
a
Jesień już, już palą chwasty w sadach
a
I pachnie zielony dym
F
Jesień już, gdy zajrzę do sąsiada
a
Pytają mnie czy jestem z kimś
E
Widziałam biały ślub idą święta
a
Nie słyszałam z daleka słów
F a
Może rosną im już pisklęta
D7 G D7 GG7
A suknia tej młodej uszyta jest z moich snów.
C
Małgośka ...
dBG7C7FaED7G
Małgośka (tonacja d-mol)
Maryla Rodowicz - Małgośka (tonacja d-mol)
Maryla Rodowicz-Małgośka (tonacja d-mol)
Agnieszka Osiecka (ur. 9 października 1936 w Warszawie, zm. 7 marca 1997 tamże) – polska poetka, autorka tekstówpiosenek, pisarka, reżyser teatralny i telewizyjny, dziennikarka.
Agnieszka Osiecka studiowała w latach 1952–1956 na Wydziale Dziennikarskim Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 1957–1962 na Wydziale Reżyserii Filmowej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej w Łodzi. W latach 1954–1972 związana była zeStudenckim Teatrem Satyryków; była członkiem rady artystycznej tego teatru i tam także debiutowała jako autorka tekstów piosenek; napisała ich dla tej sceny 166.
W latach 1954–1957 publikowała swoje teksty, eseje i reportaże w „Głosie Wybrzeża”, „Nowej Kulturze”, „Sztandarze Młodych” i „Po Prostu”. Później pisała również w „Literaturze”, „Kulturze” i „Polsce”. Była członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Przez 7 lat prowadziła w Polskim Radiu Radiowe Studio Piosenki, które wydało ponad 500 piosenek i pozwoliło na wypromowanie wielu wielkich gwiazd polskiej estrady.
W latach 1994–1996 współpracowała z Teatrem Atelier w Sopocie, dla którego napisała swoje ostatnie sztuki i songi uznane przez krytykę za najdoskonalsze w jej artystycznym dorobku. Od 1997 jest patronką tego teatru. Co roku odbywają się w nim półfinałowe koncerty konkursu na interpretację piosenek Agnieszki Osieckiej pod nazwą Pamiętajmy o Osieckiej. Prócz tego jej imieniem nazwano studio Programu III Polskiego Radia, gdzie odbywają się prestiżowe koncerty polskich i zagranicznych gwiazd.
Zmarła 7 marca 1997 w wyniku choroby nowotworowej (rak jelita grubego). Uroczystości pogrzebowe Agnieszki Osieckiej odbyły się w kościele św. Karola Boromeusza. Została pochowana na warszawskich Powązkach – kwatera wpr 284b. Dorobkiem Agnieszki Osieckiej zajmuje się założona przez córkę poetki Agatę Passent Fundacja Okularnicy. Obecnie wydaje 14-tomowy Wielki śpiewnik Agnieszki Osieckiej. W 1997 na Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu Magda Umer przedstawiła wyreżyserowany przez siebie koncert-spektakl Zielono mi, składający się z piosenek Agnieszki Osieckiej, w którym wystąpiła plejada gwiazd polskiej estrady muzycznej.
Osiecka i Hłasko
"Panna Czaczkes" – tak nazywał ją pieszczotliwie Marek Hłasko. Ich romans zaczął się rozwijać na przełomie 1956 i 1957. Osiecka była 21-letnią studentką, działającą w STS-ie, natomiast Hłasko był doskonale znany w całym kraju dzięki sukcesowi zbioru opowiadań Pierwszy krok w chmurach. Znajomość przebiegała dość burzliwie, z czasem ze względu na fakt, że Hłasko nie mógł wrócić do Polski po wyjeździe za granicę. Osiecka zaś usilnie, lecz bezskutecznie, zabiegała u ówczesnych władz o pozwolenie na powrót Hłaski do kraju. Spotkali się dopiero – po raz ostatni – w kwietniu 1968 w Los Angeles. Osiecka odbywała wówczas podróż stypendialną po Ameryce. Została jej po Hłasce korespondencja oraz maszyna do pisania, która stała na biurku Osieckiej do końca jej życia.
Życie prywatne
Córka pianisty Wiktora Osieckiego i Marii z domu Sztechman. Była żoną Wojciecha Jesionka, a po rozwodzie w latach 1963–1964Wojciecha Frykowskiego.
Matka dziennikarki Agaty Passent (ze związku z Danielem Passentem).
We wrześniu 2010 nakładem wydawnictwa Agora ukazał się tom korespondencji między Agnieszką Osiecką i Jeremim Przyborą z lat1964-1966 p.t. „Agnieszki Osieckiej i Jeremiego Przybory listy na wyczerpanym papierze" (ISBN 978-83-268-0078-8). Za zgodą Agaty Passent, córki Osieckiej, i Konstantego Przybory, syna Jeremiego, opublikowano korespondencję ludzi związanych głębokim uczuciem.
Cierpiała na chorobę alkoholową.
Agnieszka Osiecka napisała około 2000 piosenek.
Katarzyna Gärtner, Katarzyna Gaertner (ur. 22 lutego1942 w Myślenicach) – polska kompozytorka, pianistka i aranżerka. Absolwentka Średniej Szkoły Muzycznej w Krakowie w klasie fortepianu.
Jeszcze w czasie edukacji w szkole muzycznej zainteresowała się jazzem. Pracę artystyczną rozpoczęła w 1958 roku, grając do 1960 roku w amatorskich zespołach muzyki jazzowej – New Jork Quartet oraz Old Time Band. W roku 1958 wzięła też udział w krakowskich Zaduszkach Jazzowych, a rok później (1959) – w obozie muzycznym Jazz Camping na Kalatówkach i koncertach prestiżowego warszawskiego Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Jazzowej Jazz Jamboree. Współpracowała też z wieloma muzykami – Andrzejem Kurylewiczem, Jerzym Matuszkiewiczem, Zbigniewem Namysłowskim i Andrzejem Trzaskowskim.
W 1960 roku została akompaniatorką, kompozytorem i kierownikiem muzycznym Estrady Rzeszowskiej. Rok później (1961) została członkinią zespołu Klipsy, akompaniującego Mieczysławowi Foggowi. Wówczas poznała Helenę Majdaniec, dla której napisała piosenkę Eurydyki tańczące, później wykonywaną przez Annę German. Od 1962 roku zaczęła komponować piosenki zawodowo.
W 1968 roku zaczęła tworzyć również dla potrzeb filmu i teatru. Jest autorką muzyki do prekursorskiej mszy beatowej Pan przyjacielem moim, jednego z pierwszych polskich musicali Na szkle malowane (1970), do oratorium Zagrajcie nam dzisiaj, wszystkie srebrne dzwony (1975) – oba do tekstów Ernesta Brylla, oraz do musicalu dla dzieci Rumcajs (1974). W wersji scenicznej musicalu Pozłacany warkocz z roku 1980, wystąpił m.in. zespół Dżem z Ryszardem Riedlem.
Życie prywatne
Mężem Katarzyny Gärtner jest aktor i reżyser Kazimierz Mazur. Oboje od wielu lat mieszkają w posiadłości w miejscowościKomaszyce w gminie Gowarczów w powiecie koneckim. 28 stycznia 2012 r. w ich domu wybuchł pożar, który strawił budynek, mieszczące się w nim studio nagrań, jak również wszystkie nagrania, nuty, instrumenty.