Pije Kuba do Jakuba
C G C G F G C
Pije Kuba do Jakuba, Jakub do Michała,
G C G F G C
wiwat ty , wiwat ja, kompanija cała.
G C G
A kto nie wypije, tego we dwa kije,
C G C G F G C
łupu cupu, cupu łupu, póki nie wypije.
W dawnym stanie, choć w żupanie, szlachcic złoto dźwiga,
dzisiaj wpięto , kuso , wcięto, a w kieszeni figa.
Kto za modą żyje, tego we dwa kije,
łupu cupu, cupu łupu, niech modnie nie żyje.
Koroneczki , perełeczki, miała pani sama,
dziś szynkarka i kucharka stroi się jak dama.
Kto nad stan swój żyje, tego we dwa kije,
łupu cupu, cupu łupu, niech nad stan nie żyje.
Indyk z sosem, zraz z bigosem, jadły dawniej pany.
Dziś ślimaki i robaki jedzą jak bociany.
Kto żabami żyje, tego we dwa kije,
łupu cupu , cupu łupu, niech gadem nie żyje.
Tyś Polakiem i ja takim, w tym jest nasza chwała,
wiwat ty , wiwat ja, kompanija cała.
A kto nie wypije, tego we dwa kije,
łupu cupu , cupu łupu, niech po polsku żyje.
Pili nasi pradziadowie, każdy wypił czarę,
jednak głowy nie tracili, bo pijali miarę.
Kto nad miarę pije, tego we dwa kije,
łupu cupu , cupu łupu, niech po polsku żyje.
Pili nasi pradziadowie, nie byli pijacy,
byli mężni , pracowici, bądźmy i my tacy.
A kto nie wypije, tego we dwa kije,
łupu cupu , cupu łupu, niech po polsku żyje.
W Piosnkach sielskich (1830) opublikował popularne do dziś wiersze (np.: Szynkareczko, szafareczko, Gdybym ja była słoneczkiem na niebie), do których melodie komponowali m.in. F. Chopin i S. Moniuszko.
Także Poezje biblijne (1830), dziennik Moskale w Polsce (1833), głośne Wieczory pielgrzyma (tom 1-2, 1837-1842, wydanie rozszerzone 1844-1845), Listy z zagranicy (1842).