Piosenka o rajdowych butach
"Buty rajdowe"
( Piosenka z lat 70-tych z repertuaru grupy „R”)
G F7+ C G
Gdy wiosną słoneczko uśmiechem nas wita,
G C A7 D7
Skowronki radosne koncerty rozdają.
G F7+ C G
Rajd studencki rusza kolorowym szlakiem,
G C A7 D
Nogi same niosą, choć buty uwierają.
G H H7 e
Te buty, te buty, te buty rajdowe,
C G A7 D
Nie stare, podarte i nie całkiem nowe.
G C H7 e
Na deszcz, na śnieg, na słońce i wiatr,
C D7 G
W sam raz na rajdowy szlak.
Nareszcie kres trasy, ognisko, pieśń stara;
Zdziwiony księżyc patrzy na zasłuchany krąg.
Śpią liście na drzewach, gitara sennie ziewa
I śpią mokre buty rzucone gdzieś w kąt.
Lecz kiedyś zapomnisz piosenki tej słowa,
Z siwymi włosami przybędzie ci lat
I łza się zakręci, i serce zabije,
Pomarzysz jak niosły cię kiedyś przez świat.
Piosenka o rajdowych butach
buty rajdowe 1
buty rajdowe 2
Song about racing shoes - "Piosenka o butach rajdowych"
Zespół „GRUPA R”
Grupa R powstała pod koniec 1977 roku. Spotkaliśmy się z Wieśkiem Jaroszem w Studenckim Radio Rzeszów, jako pracownicy, młodzi dziennikarze studenccy.
Wiesiek studiował wtedy na Wydziale Mechanicznym Politechniki Rzeszowskiej. Ja byłem na pierwszym roku Wydziału Elektrycznego PRz.
Wiesiek studiował wtedy na Wydziale Mechanicznym Politechniki Rzeszowskiej. Ja byłem na pierwszym roku Wydziału Elektrycznego PRz.
Po rozmowie doszliśmy do wniosku, że ja mam parę tekstów piosenek, on ma parę tekstów, mamy pomysł na muzykowanie, obaj gramy na gitarach, dokooptujemy jeszcze jedną dziewczynę, studentkę no i pojedziemy na YAPĘ do Łodzi.
Nazwa został przyjęta od Radia Studenckiego – R jak Radio; R jak Rzeszów.
Zadebiutowaliśmy na tej wielkiej imprezie, jako młody zespół, dwie gitary i trzy osoby śpiewające, z dwoma naszymi piosenkami. Mimo, że nie zostaliśmy zauważeni, pełni wrażeń i pomysłów wróciliśmy do Rzeszowa. Opracowywałem wtedy śpiewnik turystyczny dla Komisji Kultury Rady Instytutowej.
W międzyczasie pojawiła się propozycja udziału w Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie. Zamiast Eli, która z nami śpiewała, wystąpiła Ania Krzak. Dołączył do nas jeszcze jeden gitarzysta Krzysztof Wiązowski „Supeł” z Wydziału Mechanicznego PRz. Wystartowaliśmy i wygraliśmy eliminacje w Rzeszowie. Zagraliśmy na festiwalu w Krakowie, co prawda bez jakiegoś większego echa, bo wtedy liczył się tam kabaret polityczny a my graliśmy poezję śpiewaną , ale już wtedy zainteresowali się nami studenccy dziennikarze. Dzięki (nieżyjącemu już niestety) Januszowi Kniaźnikiewiczowi, pracującemu w Rozgłośni Polskiego Radia Rzeszów, nagraliśmy pierwsze cztery piosenki: A gdy przyszedł, Zamyślenie w obcym mieście, Piosenkę o butach rajdowych i Deszczową piosenkę.
Potem wszystko poszło bardzo szybko. Włączyliśmy do składu gitarzystę basowego Jurka Niwę z Wydziału Elektrycznego.
Zespół rozwijał się bardzo dynamicznie. W sierpniu 1978 roku wystąpiliśmy w konkursie na Ogólnopolskiej Turystycznej Giełdzie Piosenki Studenckiej w Szklarskiej Porębie, gdzie za „Piosenkę o butach rajdowych” otrzymaliśmy jedną z pierwszych nagród. Do składu doszedł skrzypek Zbigniew Kaczmarczyk. W lutym 1979 r pojechaliśmy do Zielonej Góry, gdzie na Ogólnopolskim Przeglądzie Piosenki Turystycznej „Włóczęga” zdobyliśmy Grand Prix za całość przedstawionego programu.
W marcu 1979 wzięliśmy udział w Ogólnopolskim Przeglądzie Piosenki Studenckiej
i Turystycznej „ Baja 1979 ” w Łodzi zdobywając I nagrodę. Zaistnieliśmy także w eliminacjach Polski Południowo - Wschodniej do Festiwalu Piosenki Młodzieżowej we Wrocławiu. Wygrywając eliminacje w Rzeszowie awansowaliśmy do półfinału w Krakowie.
W sierpniu 1979 wystąpiliśmy na Ogólnopolskiej Turystycznej Giełdzie Piosenki Studenckiej w Szklarskiej Porębie gdzie „Piosenka turystyczna w starym stylu ” znalazła się w gronie laureatek . W grudniu 1979 roku wystąpiliśmy na Giełdzie Piosenki w Brzozowie zdobywając I miejsce w województwie rzeszowskim no i awansowaliśmy do półfinałów rzeszowskich Festiwalu Piosenki Młodzieżowej w Toruniu.
W styczniu 1980 wygraliśmy Giełdę Piosenki w Rzeszowie i zakwalifikowaliśmy się do finału Festiwalu Piosenki Młodzieżowej, który odbył się pod koniec maja 1980 roku w Toruniu. Tam nas zauważono, ale nie oczekiwano studenckich zespołów.… jak się okazało nie była to impreza dla nas, bo trudno było konkurować z Renatą Jakubczak, Renatą Danel czy Krystyna Giżowską i Majką Jeżowską , które zostały zgodnie z planami „jurorów” gwiazdami estrady.
A cała impreza traktowana była jako „wyrzutnia” półfinałowa do Festiwalu Opolskiego.
W marcu pojechaliśmy do Łodzi na Ogólnopolski Studencki Przegląd Piosenki Turystycznej YAPA 80. Wystąpiło wtedy ponad 40 zespołów i ponad kilkuset wykonawców, ale to nam przyznano Grand Prix imprezy. A piosenka „Dziwna jesień inna jesień ” oraz „Piosenka turystyczna w starym stylu” , „Deszczowa piosenka” pojawiły się w studenckich rozgłośniach radiowych i w środowisku turystycznym.
W kwietniu 1980 roku odbyliśmy sesję nagraniową w Polskim Radiu Rzeszów gdzie zarejestrowaliśmy jeszcze 8 swoich piosenek. W sumie repertuar zespołu stanowiło 16 własnych piosenek i kilkadziesiąt naszych przyjaciół.
W 1981 roku zespół otrzymał tytuł reprezentacyjnego zespołu Politechniki Rzeszowskiej.
A potem skończyliśmy studia i rozjechaliśmy się po Polsce, przyszedł stan wojenny.
Ostatni koncert „Grupa R” dała na X YAPIE w 1985 roku.
Główny trzon zespołu tworzyli założyciele zespołu Jerzy Krużel, Wiesław Jarosz (obaj z PRz) i Anna Krzak z WSP , którzy występowali przez cały okres istnienia zespołu.
W latach 1978 – 1981 w skład grupy wchodzili jeszcze: Krzysztof Wiązowski „Supeł”, Jerzy Niwa, Janusz Kamiński „Czułko” , Marek Kryszyński, Zbigniew Kaczmarczyk, Roman Kara „Karowy”, Marek „Koza” Czyżowski i Beata Piątek. Jedni kończyli studia, zakładali rodziny, inni zmuszeni byli czynić większe postępy w nauce co uniemożliwiało im wspólne, często amatorskie zresztą muzykowanie.
Wszyscy wnieśli jednak trwały wkład w ostateczny kształt wykonywanych utworów i zdobycie przez zespół sporej liczby nagród i wyróżnień na ogólnopolskich festiwalachi przeglądach. Niektóre z piosenek „Grupy R” weszły na stałe do żelaznego repertuaru studenckiego śpiewania. Trudno jednoznacznie określić styl grupy. Na tą niejednorodność repertuaru składały się i piosenka turystyczna, poezja śpiewana, muzyka country i blues.
Wiesław Jarosz - ur. 1956 r., mieszka i tworzy w Skawinie, literacko udziela się w Krakowie. Współzałożyciel Formacji Artystycznej Szesnaście, uczestnik grupy literackiej ,,Każdy rodzi się poetą", współautor licznych antologii i autor wielu tomików wierszy, m.in. wydanych w ostatnich latach: ,, A kysz blichtr a kysz bibeloty" (2004 r.) oraz "Najpiękniejsze słowo świata MAMA" (2007 r.)
Z całą przyjemnością
Kim jest ten który przywraca
wiarę człowiekowi w człowieka
czy to trzeba mieć dwadzieścia
pięć czy sześćdziesiąt osiem lat
nazywać się Ewa czy Maria dla
tego który chętnie wybierał się tam
skąd już się nie wraca tym samym
człowiekiem a tu go coś w tym wieku
(po pięćdziesiątce) zachwyca zatrzymuje
ale już chyba nic nie powstrzyma od
powiedzenia sobie całym sobą tego
co jeden człowiek powinien powiedzieć
jednemu człowiekowi a nie czekać jeszcze
już de facto tylko na śmierć bliską i przyjazną
Kim jest ten który przywraca
wiarę człowiekowi w człowieka
czy to trzeba mieć dwadzieścia
pięć czy sześćdziesiąt osiem lat
nazywać się Ewa czy Maria dla
tego który chętnie wybierał się tam
skąd już się nie wraca tym samym
człowiekiem a tu go coś w tym wieku
(po pięćdziesiątce) zachwyca zatrzymuje
ale już chyba nic nie powstrzyma od
powiedzenia sobie całym sobą tego
co jeden człowiek powinien powiedzieć
jednemu człowiekowi a nie czekać jeszcze
już de facto tylko na śmierć bliską i przyjazną
Jak jestem
(kimś innym)
Ten sam gest
mam dla Boga
i dla kochanki.
I powiem wam,
że to jest nawet
ta sama miłość.
I ze mną pewnie
jest jeszcze gorzej -
po prostu jakoś
nie odróżniam
ludzi od Boga,
nie odróżniam
zwierząt od Boga
nie odróżniam
świata od Boga.
(kimś innym)
Ten sam gest
mam dla Boga
i dla kochanki.
I powiem wam,
że to jest nawet
ta sama miłość.
I ze mną pewnie
jest jeszcze gorzej -
po prostu jakoś
nie odróżniam
ludzi od Boga,
nie odróżniam
zwierząt od Boga
nie odróżniam
świata od Boga.
Mam tylko jeden
dar - rozpoznawania
zła na odległość.
16.10.2008
dar - rozpoznawania
zła na odległość.
16.10.2008
